Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki alacaklı vekili tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü :
Sair temyiz itirazları yerinde değil ise de;
Borçlu aleyhine yapılan takipte, banka hesabına haciz konulması üzerine, borçlu tarafından icra mahkemesine başvurularak hesaptaki paraların vergi, resim ve harç olup, kamu hizmetine tahsisli bulunduğu bildirerek haczedilmezlik şikayetinde bulunulmuştur.
Mahkemece hesaba ilişkin exstre celp edilerek bilirkişiden rapor alınmış, borçlu vekili tarafından hesaba, belediye çalışanı L... E..... yatırdığı paraların kaynağına ilişkin, 02.07.2008 ve 03.07.2008 tarihli günlük tahsilat icmali cetvelleri ibraz edilmiştir. Bunların incelenmesinde, 6.301,50 YTL ve 1.968,37 YTL"nin kira geliri,10.717,72 YTL" nin şartsız yardımlar olduğu, dolayısıyle bu paraların niteliği itibarıyla vergi, resim ve harç olmayıp, 5393 Sayılı Yasanın 15/ son maddesinin kapsamı dışında kaldığı görülmektedir. Yine bilirkişi raporunda belirtildiği üzere hesaba yatan paralardan gerçek kişiler ile ticari sıfatı bulunan tüzel kişilere ödemeler yapıldığı ve dolayısıyle bu paraların kamu hizmetinde kullanılmadığı anlaşılmaktadır.
O halde mahkemece, anılan kalemler yönünden şikayetin kabulüne karar verilmesi gerekirken , yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsizdir.
SONUÇ : Alacaklı vekilinin temyiz itirazlarının kısmen kabulü ile mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İ.İ.K. 366 ve H.U.M.K.’nun 428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), 09.03.2010 gününde oybirliğiyle karar verildi.