Kenevir ekme - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2013/286 Esas 2014/2222 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/286
Karar No: 2014/2222
Karar Tarihi: 31.03.2014

Kenevir ekme - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2013/286 Esas 2014/2222 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Bu mahkeme kararı, kenevir ekme suçlamasıyla mahkûmiyet kararı veren bir asliye ceza mahkemesi kararıdır. Dosyanın incelenerek yargılama sürecinin yasaya uygun olarak yapıldığı ve delillerin gerekçeli kararda tartışıldığı belirtilir. Sanığın eyleminin gerçekleştiği, suç tipi ile yaptırımların doğru belirlendiği vurgulanır. Ancak, TCK’nın 53. maddesinin (1) numaralı fıkrası uygulanırken, sanığın velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından yoksunluğunun koşullu salıverilmesine kadar sürmesine karar verilmesi hatalı bulunur. Bu nedenle hüküm BOZULUR, ancak aykırılığın düzeltilmesi mümkün olduğundan hükmün düzeltilerek onanması kararı verilir. Sanığın yoksunluk durumu açıklanırken TCK'nın 53. maddesinin hangi bölümlerinin uygulanacağı detaylı bir şekilde belirtilir.

10. Ceza Dairesi 2013/286 E. , 2014/2222 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Kenevir ekme
Hüküm : Mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
Bozmaya uyulduğu, yargılama sürecindeki işlemlerin yasaya uygun olarak yapıldığı, delillerin gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç tipi ile aşağıda belirtilen dışında yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
TCK’nın 53. maddesinin (1) numaralı fıkrası uygulanırken, sanığın bu fıkranın (c) bendinde yazılı olan "velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri" açısından yoksunluğunun, sadece kendi altsoyu üzerindekiler yönünden koşullu salıverilmesine, diğer kişiler yönünden ise hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar süreceği gözetilmeden, tümü için koşullu salıverilmesine kadar sürmesine karar verilmesi,
Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde olduğundan, CMUK"nın 321. maddesi gereğince hükmün BOZULMASINA; ancak bu aykırılığın yeniden duruşma yapılmaksızın aynı Kanun"un 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan;
TCK’nın 53. maddesinin uygulanması ile ilgili bölümün hüküm fıkrasından çıkarılması ve yerine “Sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin 1 ve 2. fıkraları ile 3. fıkrasının birinci cümlesinin uygulanmasına“ ibaresinin yazılması suretiyle, hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 31.03.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.