Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2021/8474 Esas 2021/7724 Karar Sayılı İlamı

2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2021/8474
Karar No: 2021/7724

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2021/8474 Esas 2021/7724 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, davacı tarafından açılan iştirak nafakası davasının kısmen kabulüne karar vermiştir. Karar, davalı vekiline 14 Nisan 2014'te tebliğ edilmiştir. Ancak davalı tarafından temyiz talebinde bulunulmamıştır. Daha sonra karar ikinci kez tebliğe çıkarılmış ancak davalı tarafından yasal süre geçtikten sonra temyiz edilmiştir. Bu nedenle, mahkeme davalının temyiz dilekçesinin reddine karar vermiştir. Kararda, Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun 2494 Sayılı Kanunla değiştirilen 432. maddesiyle ilgili detaylı açıklamalar yapılmıştır. Bu maddeye göre, yasal süre geçtikten sonra temyiz istemi reddedilmelidir.
Kanun maddeleri:
- Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun 2494 Sayılı Kanunla değiştirilen 432. maddesi
- 432/4 üncü madde

2. Hukuk Dairesi 2021/8474 E. , 2021/7724 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : İştirak Nafakası

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı tarafından temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
Davacı kadın tarafından açılan iştirak nafakası davasının yapılan yargılaması sonucunda mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verildiği, kararın davacı vekiline 7.4.2014 tarihinde, davalı vekiline de 14.4.2014 tarihinde usule uygun şekilde tebliğ edildiği ve taraflarca süresinde temyiz talebinde bulunulmadığı görülmüştür. Mahkemece taraflara kararın ikinci kez tebliğe çıkarılması üzerine davalı vekili tarafından 2.6.2021 tarihinde temyiz talebinde bulunulmuştur. İlk yapılan karar tebliğleri usule uygun ve geçerli olup mahkemece gerekçeli kararın ikinci kez tebliğe çıkarılması sonuç doğurmayacaktır. Sonuç olarak davalı tarafa 14.4.2014 tarihinde gerekçeli karar tebliğ edilmiş, fakat söz konusu karar yasada öngörülen (HUMK m. 432) on beş günlük süre geçtikten sonra davalı tarafça 2.6.2021 tarihinde temyiz edilmiştir.
Kuşkusuz Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 2494 Sayılı Kanunla değiştirilen 432 nci maddesine göre, temyiz kanuni süre geçtikten sonra yapılır ise, temyiz isteminin reddine karar verme yetkisi hükmü veren mahkemeye aittir.
Ne var ki Aile mahkemelerince verilen kararların yasal süre geçtikten sonra temyiz edilmesi veya temyiz kabiliyetinin bulunmaması halinde dosyanın yerel mahkemece temyiz isteminin reddine karar verilmeden, Yargıtay"a gönderilmesi durumunda, Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 2494 Sayılı Kanun ile değişik 432/4 üncü maddesine göre, bu konuda bir karar verilmek üzere, dosya mahalline geri çevrilmeden doğrudan doğruya Yargıtay"ca da temyiz isteminin reddine karar verilebileceği Yargıtay İçtihadı Birleştirme Genel Kurulunca (1.6.1990 gün ve 1989/3 Esas, 1990/4 Karar sayı ile) karara bağlanmıştır. Açıklanan sebeplerle davalının temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Davalının temyiz dilekçesinin yukarıda gösterilen sebeple REDDİNE, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine oy birliğiyle karar verildi. 26.10.2021 (Salı)