Görevi yaptırmamak için direnme - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2020/29990 Esas 2021/1011 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Görevi yaptırmamak için direnme
HÜKÜM : Mahkumiyet

KARAR

Yerel Mahkemece bozma üzerine verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede,
Sanığa yükletilen görevi yaptırmamak için direnme eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
Sanığın saldırıya elverişli silahtan sayılan araçla direndiği anlaşılmasına karşın, TCK"nın 265/4. maddesi uygulanmamış ise de, aleyhe temyiz olmadığından bozma yapılamayacağı,
Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükmü etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
Ancak;
Yargıtay bozma ilamı öncesi verilen ilk kararda, hapis cezasının adli para cezasına çevrildiği ve aleyhe temyiz bulunmadığı gözetilmeden, 1412 sayılı CMUK"un 326/son maddesine aykırı olarak, hapis cezasına hükmedilmesi,
Kanuna aykırı ve sanık ... müdafiinin temyiz iddiaları bu nedenle yerinde görülmekle, HÜKMÜN BOZULMASINA, ancak bu aykırılık yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte olduğundan, temyiz edilen kararın açıklanan noktası tebliğnameye kısmen uygun olarak, 5320 sayılı Kanunun 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesi uyarınca, sanığın cezalandırılmasına ilişkin hüküm fıkrasının sonuna “1412 sayılı CMUK"nın 326/son maddesi uyarınca sanığın sonuç olarak 3000 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına, TCK"nın 52/4. maddesi uyarınca sanığın ekonomik ve şahsi durumu dikkate alınarak hükmolunan adli para cezasının takdiren 24 eşit taksitler halinde birer ay arayla sanıktan tahsiline" ibaresinin eklenmesi ve TCK"nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin kısmın hükümden çıkartılması suretiyle HÜKMÜN DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 14/01/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.