Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2018/16120 Esas 2018/28229 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
22. Hukuk Dairesi
Esas No: 2018/16120
Karar No: 2018/28229
Karar Tarihi: 24.12.2018

Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2018/16120 Esas 2018/28229 Karar Sayılı İlamı

22. Hukuk Dairesi         2018/16120 E.  ,  2018/28229 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
    DAVA TÜRÜ : ALACAK

    Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalılar vekilleri tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

    Y A R G I T A Y K A R A R I


    Davacı İsteminin Özeti:
    Davacı, haklı bir sebep olmadan iş sözleşmesinin feshedildiğini beyan ederek davalıdan kıdem tazminatı ile bir takım işçilik alacaklarının davalıdan tahsilini istemiştir.
    Davalı Cevabının Özeti:
    Davalı, davanın reddini istemiştir.
    Mahkeme Kararının Özeti:
    Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
    Temyiz:
    Kararı davalılar vekilleri temyiz etmiştir.
    Gerekçe:
    1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalıların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
    2-Davacı işçinin hafta tatili ücretine hak kazanıp kazanmadığı hususu taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.
    Somut olayda, davacının davalı işyerinde servis şoförü olarak 12.07.2010-31.12.2012 tarihleri arasında çalıştığı anlaşılmıştır. Davacı ile davalı arasında yapılmış olan ve kısmi süreli olarak düzenlenen iş sözleşmesinin beşinci maddesinde bir ayda sekiz gün çalışacağı öngörülmüştür. Davacının ayda sekiz günlük çalışmasının ard arda olmadığı, aralıklı bir çalışma olduğu, dosya kapsamından ve tüm tanık beyanlarından anlaşılmaktadır. Buna göre davacının hafta tatilinde çalıştığı ispatlanamadığından davacının hafta tatili alacaklarının reddi yerine kabulü hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
    3- Kıdem tazminatına yürütülecek faiz başlangıç tarihinin davacının dava dilekçesindeki talebi aşılarak 02.01.2013 tarihi yerine 31.12.2012 tarihi olarak belirlenmesi hatalıdır.
    4-Gerekçeli karar başlığında, İçişleri Bakanlığı’nın davalı olarak yazılması gerekirken yerine tüzel kişiliği bulunmayan ...’nün davalı olarak yazılması hatalıdır.
    SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının isteği halinde davalı ... San. ve Dış Tic. Ltd. Şti. ne iadesine, 24.12.2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.


    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.