Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/26871 Esas 2017/460 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/26871
Karar No: 2017/460
Karar Tarihi: 16.01.2017

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/26871 Esas 2017/460 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir hırsızlık davasında sanığın mahkumiyetine karar verildi. Ancak, sonradan yürürlüğe giren bir kanunla hırsızlık suçunun uzlaşma kapsamına alındığı ve sanığın yeniden değerlendirilmesi gerektiği anlaşıldı. Sonuç olarak, mahkeme kararı bozuldu. İlgili kanun maddeleri ise 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 7/2. maddesi ve 5237 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 253. ve 254. maddeleriydi.

17. Ceza Dairesi 2015/26871 E. , 2017/460 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Hükümden sonra 02/12/2016 tarihinde 29906 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendine eklenen alt bendler arasında yer alan ve 5237 sayılı TCK"nın 141. maddesinde tanımı yapılan hırsızlık suçunun da uzlaşma kapsamına alındığının anlaşılması karşısında; 5237 sayılı TCK"nın 7/2. maddesi uyarınca, "Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur" hükmü de gözetilerek 6763 sayılı Kanun"un 35. maddesi ile değişik CMK"nın 254. maddesi uyarınca aynı Kanunun 253. maddesinde belirtilen esas ve usullere göre uzlaştırma işlemleri yerine getirildikten sonra, sonucuna göre sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz nedeni bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeyen hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 16.01.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.