Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/26567 Esas 2017/459 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/26567
Karar No: 2017/459
Karar Tarihi: 16.01.2017

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/26567 Esas 2017/459 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen hırsızlık suçu hükümü temyiz edilmiştir. Sanığın müştekiye ait kamyonun brandasını çalması şeklindeki eyleminde 5237 sayılı TCK'nın 142/1-e bendine uyduğu gözetilmeyerek, aynı Kanun'un 141/1. maddesinde düzenlenen hırsızlık suçundan hüküm kurulmuştur. Temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır. Sanık hakkında tekerrüre esas mahkumiyeti bulunduğundan TCK'nın 58. maddesi uygulanmamıştır. Sanıktan yargılama giderleri tahsil edilmiştir. Ancak hüküm kesinleşinceye kadar yapılacak yargılama giderlerinin de toplam yargılama gideri kapsamında olması nedeniyle hükmün kesinleştiği tarihte sanıktan tahsili gereken yargılama giderinin terkin miktarından az olması halinde Devlet Hazinesi üzerinde bırakılması gerektiği belirtilmiştir. Sanığın temyiz nedenleri reddedilerek, hüküm ONANMIŞTIR.
Kanun maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu, madde 141/1
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu, madde 142/1-e
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu, madde 253/1-b+e

17. Ceza Dairesi 2015/26567 E. , 2017/459 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Sanığın, müştekiye ait kamyonun brandasını çalması şeklindeki eyleminde; 5237 sayılı TCK"nın 142/1. maddesinin (e) bendine uyduğu gözetilmeyerek aynı Kanun"un 141/1. maddesinde düzenlenen hırsızlık suçundan hüküm kurulması, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış, her ne kadar hükümden sonra 02/12/2016 tarihinde 29906 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendine eklenen alt bendler arasında yer alan ve 5237 sayılı TCK"nın 141. maddesinde tanımı yapılan hırsızlık suçunun da uzlaşma kapsamına alınmış ise de atıfet kuralı uyarınca Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 04.03.2008 gün ve 2008/6-47 Esas, 2008/43 sayılı Kararı ışığında, sanığın yanılgılı uygulama nedeniyle ortaya çıkacak sonuçtan ikinci kez yararlandırılmasının hakkaniyete aykırı sonuçlar doğmasına, adalet ve eşitlik ilkelerinin sakatlanmasına yol açacağı değerlendirildiği, tekerrüre esas mahkumiyeti bulunan sanık hakkında TCK"nın 58. maddesinin uygulanmaması karşı temyiz bulunmadığından, hüküm tarihine kadar yapılan yargılama gideri toplamı, 5271 sayılı CMK"nın 324/4. maddesine atıfta bulunan 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü hakkında Kanunun 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutar olan 20,00 TL"den az olduğu halde yargılama giderinin sanıktan tahsiline karar verilmiş ise de, hüküm kesinleşinceye kadar yapılacak yargılama giderlerinin de toplam yargılama gideri kapsamında olması nedeniyle hükmün kesinleştiği tarihte sanıktan tahsili gereken yargılama giderinin yukarıda açıklanan terkin miktarından az olması halinde Devlet Hazinesi üzerinde bırakılması, Anayasa Mahkemesi"nin hükümden sonra 24/11/2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan 08/10/2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/ 85 sayılı Kararı ile TCK"nın 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararlarının da kapsam ve içerik itibarıyla infaz aşamasında mahallinde gözetilebileceğinden, bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre sanık ..."un temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye aykırı olarak ONANMASINA, 16.01.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.