Yargıtay 20. Hukuk Dairesi 2015/9221 Esas 2016/5879 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R

Davacı 02/09/2014 havale tarihli dava dilekçesi ile özetle, ... ilçesi, ... kasabası, ... mevkiinde bulunan 2364 parsel sayılı taşınmazı ...den 19/08/2002 tarihinde satın aldığını, satın aldığı taşınmazın tapusunun orman olduğu gerekçesi ile iptal edildiğini, ... Mal müdürlüğüne karşı tazminat davası açtığını, ... Asliye Hukuk mahkemesinin .../... E. - .../... K. sayılı dosyası ile dava konusu taşınmazda (A) harfi ile gösterilen 4886,94 m2"nin dava tarihi olan 29/05/2012 tarihi itibari ile değerinin 110.625,17.-TL olarak belirlendiğini, talep ettiği 83.098,72.-TL"nin hüküm altına alındığını, davalıdan 27.526,45.-TL daha alacaklı olduğunu belirterek 27.526,45.-TL"nin 29/05/2012 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak kendisine verilmesini talep ve dava etmiştir.
....Asliye Hukuk Mahkemesinin 27/12/2007 gün ve .../... E. - .../... K. sayılı kararıyla, tazminat isteğine dayanak 3925 sayılı parselin tamamının 3927 sayılı parselin ise (A) harfi ile gösterilen bölümlerinin orman sayılan yerlerden olduğu gerekçesi ile tapu kayıtları iptal edilerek orman niteliğiyle adına tescile karar verilmiş, bu karar 19/03/2008 tarihinde kesinleşmiştir.
Mahkemece yapılan yargılama sonunda, davanın kabulü ile, 27.526,45.-TL maddi tazminatın dava tarihi olan 02/09/2014 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiş; hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava dilekçesindeki açıklamaya göre dava, tapu sicilinin yanlış tutulması nedeniyle doğduğu iddia edilen zararın 4721 sayılı TMK"nın 1007. maddesi uyarınca tazmini isteğine ilişkindir.
İncelenen dosya kapsamına, kararın dayandığı gerekçeye göre, yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddi ile usûl ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, Harçlar Kanununun değişik 13/j maddesi gereğince harç alınmasına yer olmadığına 18/05/2016 gününde oy birliği ile karar verildi.