13. Ceza Dairesi Esas No: 2015/17377 Karar No: 2016/1907 Karar Tarihi: 10.02.2016
Hırsızlığa tam teşebbüs - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2015/17377 Esas 2016/1907 Karar Sayılı İlamı
13. Ceza Dairesi 2015/17377 E. , 2016/1907 K. "İçtihat Metni"
Tebliğname No : 2 - 2014/307088 MAHKEMESİ : Selendi Asliye Ceza Mahkemesi TARİHİ : 08/05/2014 NUMARASI : 2013/22 (E) ve 2014/64 (K) SUÇ : Hırsızlığa tam teşebbüs
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü: 5237 sayılı TCK"nın 7/2. ve 5252 sayılı Kanunun 9/3. maddesi uyarınca sanık yararına olan hükmün önceki ve sonraki kanunların ilgili bütün hükümlerinin olaya uygulanarak ortaya çıkacak sonuçların birbiriyle karşılaştırılması suretiyle bulunacağı gözetilip, anılan Kanunun 142, maddesinde tanımlanan hırsızlık suçu ile 765 sayılı TCK"nın 493/1-son, 61, 522, 59/1 maddelerinde yer alan suçun öğelerinin farklı olduğu; sanığın eyleminin, 5237 sayılı TCK"nın 142/1-b, 143/1, 35, 62/1, 53, 63 maddelerine uyan hırsızlığın yanı sıra, aynı Kanunun 116/1-4, 119/1-c, 53 ve 151/1, 53. maddelerine uyan konut dokunulmazlığını bozma ve mala zarar verme suçlarını da oluşturduğu, mala zarar verme suçu yönünden CMK"nın 253. ve 254. maddelerinde öngörülen uzlaşma hükümlerinin uygulanma olanağı değerlendirme yapılması gerektiğinin gözetilmemesi ve yapılan uygulama sonucu 765 sayılı TCK"ya göre kurulan hükmün her halükarda hükümlü lehine olması nedeniyle bozma nedeni yapılmamıştır. Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak; 765 sayılı yasada TCK"nın 53. maddesinin düzenlenmediği halde sanık hakkında 53. maddenin uygulanmış olması, Bozmayı gerektirmiş, sanık İ.. Y.. müdafiinin temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"un 322.maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından ‘‘TCK’nın 53/1.maddesinin uygulanmasına’’ ilişkin bölümün çıkartılması suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 10/02/2016 tarihinde oybirliği ile karar verildi.