Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir kararın temyiz edilmesi sonucunda, dosyanın incelenmesi sonucuna karar verilmiştir. Kararda, hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kesinleşmesinden sonra, denetim süresi içerisinde kasıtlı bir suç işlenmesi nedeniyle açıklanacak yeni hükmün Yargıtay incelemesine tabi olacağı belirtilmiştir. Kararın gerekçesiz verildiği, cezaların şahsileştirilmediği ve Anayasanın 141. ve 5271 sayılı CMK'nın 34, 223 ve 230. maddelerine aykırı davranıldığı vurgulanmıştır. Bu nedenle, hükümlerin bozulması kararlaştırılmıştır ve dosyanın yargılamanın bozma öncesi aşamasından başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılması için esas/hüküm mahkemesine gönderilmesi gerektiği belirtilmiştir.
Kanun maddelerinin detaylı ve açıklayıcı şekilde eklenmesi:
- Anayasanın 141. maddesi: Hâkimler, bağımsız ve tarafsızdırlar; Anayasa’ya, kanuna ve hukuka uygun olarak vicdani kanaatlerine göre hüküm verirler.
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu (CMK) 34. maddesi: Kararda sanık hakkındaki suç isnadının somut eylem ve hareketleriyle birlikte açık ve net olarak gösterilmesi, gerekçeli kararda suç tarihleri ve mahalli, sanığın mağdur ve diğer tanıklara karşı tutum ve davranışları, suçun işleniş biçimi gibi hususların açık ve net olarak belirtilerek cezai sorumluluğun tespiti.
- CMK 223. maddesi: Yargılama sırasında toplanacak her türlü delil, hâkimin vicdani kanaatine dayanarak sonucunu belirleyeceği şekilde tartılabilir.
- CMK 230. maddesi: Karar, gerekçeli olarak yazılır; ceza kararında, mahkemece kabul edilen ve sanık hakkında hükmedilen hususlar ile bu hususlara ilişkin tüm araştırma ve değerlendirmeler açık ve anlaşılır biçimde belirtilir.