Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2020/901 Esas 2021/2990 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Adana 3. Asliye Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı temyiz talebinin reddine dair verilen ek kararın süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü
K A R A R
Davacı vekili; müvekkilinin 29/04/2009 tarihinde meydana gelen kaza sonucu yaralandığını, kazaya karışan aracın davalı ... şirketi nezdinde sigortalı olduğunu, meydana gelen kazada müvekkilinin herhangi bir kusurunun olmadığını belirterek, 200,00 TL maddi tazminat tutarının yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiş, 02/11/2018 tarihli ıslah dilekçesi ile dava değerini 86.819,29 TL arttırarak toplam 86.819,29 TL tazminatın faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
İlk Derece Mahkemesince davanın kabulü ile 86.819,29 TL tazminatın temerrüt tarihi olan 24/01/2013 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile davalıdan tahsili ile davacıya ödenmesine karar verilmiş, karara karşı davalı vekili tarafından istinaf kanun yoluna başvurulmuştur.
Adana Bölge Adliye Mahkemesi 3. Hukuk Dairesi tarafından; davalı ... Anonim Türk Sigorta Şirketi vekili tarafından yapılan istinaf başvurusunun kısmen kabulü ile HMK’nın 353/1-b.2 maddesi gereğince, Adana 3. Asliye Ticaret Mahkemesinin 15/01/2019 tarih ve 2017/711 Esas, 2019/25 Karar sayılı kararının yeniden hüküm kurulmak üzere kaldırılmasına,
davanın kabulü ile 53.801,42 TL tazminatın temerrüt tarihi olan 24/01/2013 tarihinden itibaren işleyek yasal faizi ile davalıdan tahsili ile davacıya ödenmesine, dair verilen karar davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi’nce ek karar ile Daire kararının kesin olarak verilmiş olduğu görülmekle HMK"nın 362/1-a maddesine göre davacı vekilinin temyiz talebinin reddine karar verilmiş, ek karar davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde; Adana Bölge Adliye Mahkemesi 3. Hukuk Dairesi tarafından verilen 2019/815 Esas 2019/1928 sayılı kararın kesin olarak verildiği anlaşılmakla; davacı vekilinin temyiz talebinin reddine ilişkin olarak verilen ek kararda usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmadığından bu karara yönelik temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz taleplerinin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen 20.01.2020 tarihli ek kararın ONANMASINA, HMK"nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, Dairemiz karar örneğinin ise Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine ve aşağıda dökümü yazılı 49,50 TL fazla alınan peşin harcın istek halinde temyiz eden davacıya geri verilmesine, 19/03/2021 gününde oybirliğiyle karar verildi.