Kasten öldürme - olası kastla yaralama - mala zarar verme - kasten yaralama - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2014/1033 Esas 2014/2146 Karar Sayılı İlamı

1. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/1033
Karar No: 2014/2146
Karar Tarihi: 03.04.2014

Kasten öldürme - olası kastla yaralama - mala zarar verme - kasten yaralama - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2014/1033 Esas 2014/2146 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Karşıyaka 2. Ağır Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir kararda, sanıklardan birisinin savunmasının diğer sanık yönünden zaafiyet yarattığı durumlarda menfaat uyuşmazlığı bulunduğunun kabul edildiği ve birlikte suç işleyen sanıkların ayrı müdafiiler tarafından savunmalarının yapılması gerektiği belirtilmiştir. Ancak bu durumun yaşandığı anlaşıldığı halde, sanıkların aynı müdafiiler tarafından savunulduğu ve bu nedenle verilen kasten öldürme ve kasten yaralama suçu hükümlerinin, olası kastla yaralama ve kamu malına zarar verme suçlarından kurulan hükümlerinin ise irtibat nedeniyle bozulması gerektiği kararlaştırılmıştır. Kararda geçen kanun maddeleri 1136 sayılı Avukatlık Kanunu'nun 38/1 ve 5271 sayılı CMK'nun 152 maddeleridir.

1. Ceza Dairesi 2014/1033 E. , 2014/2146 K.

"İçtihat Metni"

Tebliğname No: 1 - 2014/35592
MAHKEMESİ : Karşıyaka 2. Ağır Ceza Mahkemesi
TARİHİ VE NO: 22/05/2012, 2011/203 (E) ve 2012/145 (K)
SUÇ : Kasten öldürme, olası kastla yaralama, mala zarar verme, kasten yaralama

TÜRK MİLLETİ ADINA

1-Sanık A. M. hakkında maktule yönelik kasten yaralama suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararın, CMK.nun 231/12 maddesi uyarınca itiraz kanun yoluna tabi bulunduğu anlaşılmakla, bu hüküm inceleme dışı bırakılmıştır.
2-Sanık G. kasten öldürme, mağdur O. olası kastla yaralama suçlarından mahkumiyetine, mağdur E.i kasten yaralama suçundan beraatine, sanık Yunis"in maktulü ve mağdur E. kasten yaralama suçlarından mahkumiyetine, kamu malına zarar verme suçundan beraatine, sanık A. mağdur E. kasten yaralama suçundan beraatine dair kurulan hükümlerin incelenmesinde,
Dairemizce de benimsenen Ceza Genel Kurulunun 20/10/2009 gün ve 2009/1-85/242, 08/06/2010 gün ve 2010/1-34/140 sayılı kararlarında açıklandığı üzere; sanıklardan birisinin savunulmasının diğer sanık yönünden savunmada zaafiyet yarattığı durumlarda sanıklar arasında menfaat uyuşmazlığı bulunduğunun kabulü gerektiğinden; somut olayda; birlikte suç işledikleri iddia edilen sanıklar G., Y. ve A. arasında menfaat uyuşmazlığı bulunduğu anlaşıldığı halde, sanıkların ayrı ayrı müdafiiler yerine aynı müdafiiler tarafından savunmalarının yapılması suretiyle 1136 sayılı Avukatlık Kanunu"nun 38/1 ve 5271 sayılı CMK.nun 152 maddelerine aykırı davranılması,
Usule aykırı olup, sanıklar Gökhan, Yunis ve Adem müdafiinin, Cumhuriyet Savcısının, katılanlar Kani ve Türkan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, kasten öldürme, kasten yaralama suçlarından kurulan hükümlerinin bu nedenle, olası kastla yaralama ve kamu malına zarar verme suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerin ise irtibat nedeniyle, sair cihetleri incelenmeksizin, CMUK.nun 321. maddesi uyarınca tebliğnamedeki düşünceye aykırı olarak (BOZULMASINA), 03/04/2014 gününde oybirliği ile karar verildi.