11. Hukuk Dairesi Esas No: 2020/5759 Karar No: 2021/5767 Karar Tarihi: 27.09.2021
Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2020/5759 Esas 2021/5767 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Davalı tarafından ödenmeyen kira bedeline ilişkin davada, davacının temyiz istemi reddedilmiştir. Mahkeme, 2019 yılı için temyiz sınırının 3.200 TL olduğunu belirtmiş ve davacının talebinin bu tutarın altında kaldığını tespit etmiştir. Bu nedenle, temyiz istemi miktar yönünden reddedilmiş ve davacının ödediği temyiz harcı iade edilmesine karar verilmiştir. Kanun maddelerine göre ise, HUMK'nın 427. maddesi ve 5236 sayılı Kanun'un 19. maddesine eklenen ek-madde 4, kesinlik sınırı ve yeniden değerleme oranını belirlemektedir.
11. Hukuk Dairesi 2020/5759 E. , 2021/5767 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
Taraflar arasındaki davadan dolayı Alanya 3. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 04.12.2019 gün ve 2019/75-2019/673 sayılı hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü: 5219 sayılı Kanun ile yapılan değişiklik sonucu karar tarihinde yürürlükte bulunan HUMK 427. maddesinde öngörülen kesinlik sınırı, 5236 sayılı Kanun"un 19. maddesiyle HUMK"ya eklenen ek-madde 4"te öngörülen yeniden değerleme oranı da dikkate alındığında 2019 yılı için 3.200,00 TL"dir. Davacının talebinin 2.300.- TL olduğu ve yukarıda yazılı madde hükmüne göre temyiz sınırının altında kaldığı anlaşılmaktadır. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün, 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay tarafından da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden davacı vekilinin temyiz isteminin miktardan reddine karar vermek gerekmiştir. SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz isteminin miktar yönünden REDDİNE, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz eden davacıya iadesine, 27.09.2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.