14. Ceza Dairesi Esas No: 2014/623 Karar No: 2015/6573 Karar Tarihi: 18.05.2015
Çocuğun nitelikli cinsel istismarı - kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2014/623 Esas 2015/6573 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Bir çocuğun basit cinsel istismarı ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından bir suça sürüklenen çocuk mahkûm edildi. Mahkeme, hürriyetten yoksun kılma suçuna ilişkin hükümdeki temyiz itirazlarını reddetti ve kararı onadı. Ancak, cinsel istismar suçuna ilişkin hükümde 6545 sayılı Kanunun 58, 59, 60 ve 61. maddeleri ile 5237 sayılı Kanunun 102, 103, 104 ve 105. maddelerinde yapılan değişikliklere işaret ederek, suçun işlendiği tarihteki ve sonraki kanun hükümlerinin karşılaştırılması suretiyle lehe olan hükmün belirlenmesi gerektiğini belirtti. Mahkeme, suça sürüklenen çocuğun ağır netice olarak ortaya çıkan mağdurenin ruh sağlığındaki bozulmayı öngöremeyeceğine ve taksirle dahi hareket etmediğine dair yeterli kanıt olmadığından, fazla ceza tayin edildiği sonucuna vardı ve hükmün bozulmasına karar verdi. Hüküm, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca bozuldu. Söz konusu kanun maddeleri, suça sürüklenen çocuğun ağır netice için taksirli sorumluluğu ve suçun işlendiği tarihteki ve sonraki kanun hüküml
14. Ceza Dairesi 2014/623 E. , 2015/6573 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi SUÇ : Çocuğun nitelikli cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma HÜKÜM : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun basit cinsel istismarı ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından mahkûmiyet
İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü: Suça sürüklenen çocuk hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hükmün incelenmesinde; Delillerle iddia ve savunma; duruşma göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş, sübutu kabul olunan fiillerin unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatları yapılmış bulunduğundan, suça sürüklenen çocuk müdafiin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, Suça sürüklenen çocuk hakkında beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun basit cinsel istismarı suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesine gelince; Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, Ancak; Hükümden sonra 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 58, 59, 60 ve 61. maddeleri ile 5237 sayılı Kanunun 102, 103, 104 ve 105. maddelerinde yer alan cinsel dokunulmazlığa karşı suçların yeniden düzenlenmesi karşısında; 5237 sayılı TCK"nın 7/2. madde-fıkrasındaki "Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur" hükmü gözetilerek, lehe olan hükmün, önceki ve sonraki kanunların bütün hükümleri olaya uygulanarak ortaya çıkan sonuçların birbirleriyle karşılaştırılması suretiyle belirlenmesi ve her iki kanunla ilgili uygulamanın, denetime imkân verecek şekilde kararda gösterilmesi suretiyle yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması, Kabule göre de, Oluşa uygun kabule göre; cebir, tehdit veya hile gibi iradeyi etkileyen herhangi bir hal olmaksızın suç tarihinde ondört yaşında olan mağdureyle, cinsel ilişkiye giren onbeş yaşındaki suça sürüklenen çocuğun dosyaya yansıyan sosyal ve kültürel durumu, eğitim düzeyi, kişisel özellikleri, tarafların yaşları ile olayın zora dayalı olmayan gerçekleşme biçimi nazara alındığında TCK"nın 23. maddesi uyarınca suça sürüklenen çocuğun bu ağır neticeden sorumlu tutulabilmesi bakımından en azından taksirle hareket edip etmediğinin tespit edilmesi, suça sürüklenen çocuğun ağır netice olarak ortaya çıkan mağdurenin ruh sağlığındaki bozulmayı öngöremeyeceği ve taksirle dahi hareket etmesinin söz konusu olmadığı gözetilmeden hakkında TCK"nın 103/6. maddesinin uygulanması suretiyle fazla ceza tayini, Kanuna aykırı, suça sürüklenen çocuk müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 18.05.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.