Karşılıksız yararlanma - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2015/3418 Esas 2015/4633 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/3418
Karar No: 2015/4633
Karar Tarihi: 05.03.2015

Karşılıksız yararlanma - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2015/3418 Esas 2015/4633 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Bakırköy 24. Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada, sanık karşılıksız yararlanma suçundan yargılandı. Ancak, daha önce katılan kurumun zararını tazmin ettiği için 6352 sayılı Kanun'un geçici 2. maddesinin 2. fıkrası uyarınca ceza verilmesine yer olmadığı dikkate alınmadan, esastan inceleme yapılarak sanığın mahkumiyetine karar verilmesi bozmayı gerektirdi. Bu sebeple, CMUK'nın 322. maddesi ve 6352 sayılı Kanun'un geçici 2/2. ve CMK'nın 223/4-a. maddeleri uyarınca sanık hakkında ceza verilmesine yer olmadığına, oybirliğiyle karar verildi.
Kanun Madde Açıklaması:
- 6352 Sayılı Kanun'un Geçici 2. Maddesi 2. Fıkrası: Bir suçun belirli şartlarda cezasız kalması hükmünü getirir.
- CMUK'nın 322. Maddesi: Bozma kararı veren mahkeme, dosyayı yerel mahkemeye geri gönderir.
- CMK'nın 223/4-a. Maddesi: Yerel mahkeme, hüküm vermeden önce sanık hakkındaki kanıtları toplar ve incelemeler yapar.

2. Ceza Dairesi 2015/3418 E. , 2015/4633 K.

"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 2 - 2013/396196
MAHKEMESİ : Bakırköy 24. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 13/09/2013
NUMARASI : 2011/16 (E) ve 2013/642 (K)
SUÇ : Karşılıksız yararlanma

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Katılan kurum zararını tazmin etmiş olan sanık hakkında, 6352 sayılı Kanun"un geçici 2. maddesinin 2. fıkrası uyarınca ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, esastan inceleme yapılarak yazılı şekilde sanığın mahkumiyetine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle istem gibi BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, CMUK’nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, 6352 sayılı Kanun"un geçici 2/2. ve CMK’nın 223/4-a. maddeleri uyarınca sanık hakkında CEZA VERİLMESİNE YER OLMADIĞINA, 05/03/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.