Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2015/23086 Esas 2016/1572 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Sanığın mahkumiyetine dair

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1) 5271 sayılı CMK"nin 231/11. maddesi uyarınca açıklanması geri bırakılan hükmün açıklanmasına dair kararın, 5271 sayılı CMK"nin 223. maddesi kapsamında mahkumiyet hükmü niteliğinde olup 5271 sayılı CMK"nin 232. maddesinde belirtilen hususları içermesi gerektiği, hükmün gerekçesinde, delillerin tartışılıp değerlendirilmesi, yargılama sonucu ulaşılan kanaatin belirtilmesi, sanığın suç oluşturduğu sabit görülen fiilinin gösterilerek nitelendirilmesinin yapılması gerektiği gözetilmeden hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair önceki karara atıfta bulunulmak suretiyle 5271 sayılı CMK"nin 34, 223 ve 230/1. maddelerine aykırı davranılması,
2) Gerekçeli karar başlığında mağdurlar Kenan Katı ve İhsan Bakırtemizler"in isimlerinin yerine eylemin mağdurları olmayan ... ve ..."ın isimlerinin gösterilmesi,
3) Sanığın, mağdurlara yönelik fiilleri bir suç işleme kararının icrası kapsamında fikir ve eylem birliği içerisinde birlikte gerçekleştiren kişilerden biri olması nedeniyle 5237 sayılı TCK"nin 37/1. maddesi uyarınca müşterek fail olarak sorumlu tutulması gerekirken, koşulları bulunmadığı halde sanığın yardım eden sıfatıyla sorumlu tutularak 5237 sayılı TCK"nin 39. maddesi uyarınca indirim yapılmak suretiyle sanık hakkında eksik ceza tayini,
4) Sanığın aşamalarda, önce mağdurlar ve arkadaşlarının ağabeyi Veysal ile kendisine saldırdıklarını savunması, sanık ve yanındaki kişiler ile mağdurlar ve yanındaki kişiler arasında çıkan kavgada sanığın da yaralandığının anlaşılması karşısında, sanık lehine 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesi uyarınca haksız tahrik koşullarının bulunup bulunmadığının tartışılması gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın ve o yer Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca kısmen istem gibi BOZULMASINA, 25.01.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.