Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle Öldürme
Hüküm : TCK"nın 85/1, 62, 53. maddeleri ile CMK"nın 231/11. maddesi gereğince mahkumiyet hükmünün açıklanması

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelendi gereği düşünüldü;
Taksirle öldürme suçundan sanık hakkında yapılan yargılama sonucunda, TCK"nın 85/1, 62. maddeleri gereğince 1 yıl 8 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 231/5. maddesi gereğince sanık hakkındaki hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına, aynı maddenin 8. fıkrası uyarınca 5 yıllık denetim süresine tabi tutulmasına dair Düziçi Asliye Ceza Mahkemesinin 22.06.2012 tarihli ve 2012/68 esas, 2012/188 karar sayılı kararının 18.07.2012 tarihinde kesinleşmesine müteakip sanığın denetim süresi içinde 24.10.2013 tarihinde tehdit suçunu işlediği ve Düziçi Sulh Ceza Mahkemesinin bu suçtan sanığın mahkumiyetine karar verdiği, hükmün 09.09.2014 tarihinde kesinleştiği ve ihbar üzerine dosya yeniden ele alınarak önceki hükmün 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 231/11. maddesi gereğince açıklanmasına dair Düziçi Asliye Ceza Mahkemesinin 31.03.2015 tarihli ve 2014/464 Esas, 2015/143 Karar sayılı kararını kapsayan dosya incelendi.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
İncelenen dosyada, 5271 sayılı CMK"nın 231/11. maddesi uyarınca hükmün açıklanmasının dayanağı olan bildirime konu Düziçi Sulh Ceza Mahkemesinin 2013/454-2014/401 sayılı hükmü ile sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 106. maddesinin birinci fıkrasının birinci cümlesinde düzenlenen hali ile tehdit suçunu işlediğinden bahisle mahkumiyet hükmü verildiği anlaşılmakla; hükümden sonra, 02/12/2016 tarih ve 29906 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 34. maddesi ile 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesinin birinci fıkrasının (b) bendinde yapılan değişiklik uyarınca, 5237 sayılı TCK"nın 106. maddesinin birinci fıkrasının birinci cümlesinde düzenlenen hali ile tehdit suçu uzlaştırma girişiminde bulunulacak suçlar kapsamına alındığından, yapılan kanun değişikliği gereği sanık hakkındaki Düziçi Sulh Ceza Mahkemesinin 2013/454-2014/401 sayılı hükmüne ilişkin olarak uyarlama yargılaması yapılması için mahkemesine bildirimde bulunulup, yapılacak yargılama ile verilecek hükmün sonucuna göre bir karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi;
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince hükmün isteme aykırı olarak sair yönler incelenmeksizin BOZULMASINA; 06.12.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.