Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/11643 Esas 2020/4952 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
2. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/11643
Karar No: 2020/4952
Karar Tarihi: 02.06.2020

Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/11643 Esas 2020/4952 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Karar, bir hırsızlık suçuyla ilgili asliye ceza mahkemesi tarafından verilmiş mahkumiyet hükmünü ele almaktadır. Hükümlü daha önce erteli hapis cezasına çarptırılmış ancak denetim süresi içerisinde kasıtlı suç işlemesi nedeniyle yeniden yargılama yapılmıştır. Ancak mahkeme, daha önceden verilen erteleme hapis cezasının infaza ilişkin olması nedeniyle bu kararların itiraz yasa yoluna tabi olduğunu belirtmiştir. Bu nedenle, hükümlü müdafii itiraz niteliğinde kabul edilerek dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına gönderilmesine karar verilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- TCK'nın 51/7. maddesi
- 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Kanunu'nun 98. ve 101/3. maddeleri
- 5271 sayılı CMK'nın 264. maddesi
2. Ceza Dairesi         2020/11643 E.  ,  2020/4952 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Hırsızlık
    HÜKÜM : Mahkumiyet
    Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
    Mahkemece hükümlü hakkında 22/01/2009 tarihli ve 2010/3 E. 2011/142 K. sayılı ilamıyla erteli hapis cezası verildiği, söz konusu karara yönelik temyiz isteminde bulunulmaması nedeniyle kararın 22/06/2011 tarihinde kesinleştiği ve denetim süresi içerisinde kasıtlı suç işlediğinden bahisle yapılan ihbar üzerine, TCK"nın 51/7. maddesi gereğince erteli hapis cezasının kısmen veya tamamen infazına karar verilip verilmeyeceğine yönelik bir değerlendirme yapılması gerekirken, daha önceden aynı konuda yargılama yapılıp bir karar verildiği gözetilmeden yeniden hükmün açıklanması amacıyla duruşma açılıp, hükmü açıklamak suretiyle mahkumiyetine karar verilmiş ve hükümlü müdafii de söz konusu kararı temyiz etmiş ise de, hükümlü hakkında önceden verilip kesinleşmiş erteli hapis cezasının kısmen veya tamamen infaz edilip edilemeyeceğine dair kararların da infaza ilişkin olması nedeniyle temyizi olanaklı bulunmayıp, 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Kanun"un 98. maddesi uyarınca mahkumiyet hükmünün yorumunda veya çektirilecek cezanın hesabında duraksama olması nedeniyle bu kararların, aynı Kanun"un 101/3. maddesi gereğince itiraz yasa yoluna tabi olduğundan, 5271 sayılı CMK"nın 264. maddesine göre de kanun yolunun ve merciin belirlenmesinde yanılma, başvuranın hakkını ortadan kaldırmayacağından, hükümlü müdafiinin 01/12/2015 tarihli dilekçesi itiraz niteliğinde kabul edilerek itirazın merciince incelenmesi için dosyanın mahalline İADE edilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına GÖNDERİLMESİNE, 02/06/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.