Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2020/51 Esas 2020/5977 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/51
Karar No: 2020/5977
Karar Tarihi: 08.06.2020

Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2020/51 Esas 2020/5977 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, basit kasten yaralama suçundan mahkum edildi. Sanık müdafinin istinaf başvurusu kabul edilerek yeniden hüküm kuruldu ve yaralama suçundan mahkumiyete hükmedildi. Temyiz isteminin reddine karar verildi. İlk derece mahkemelerinin görevine giren ve kanunda üst sınırı iki yıla kadar (iki yıl dâhil) hapis cezasını gerektiren suçlar ve bunlara bağlı adlî para cezalarına ilişkin bölge adliye mahkemesi kararlarının temyizi mümkün değildir. Kararda geçen kanun maddeleri: 5271 sayılı CMK'nin 286/2-d, 272. maddenin üçüncü fıkrası, 302/1, ve 304/1. 7165 sayılı Kanun'un 8. maddesi ile değişen 5271 sayılı CMK'nin 304/1.

3. Ceza Dairesi 2020/51 E. , 2020/5977 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜMLER : a) Sanık hakkında basit kasten yaralama suçundan mahkumiyete dair; Nizip Ağır Ceza Mahkemesinin 15.11.2017 gün ve 2017/33 Esas, 2017/110 Karar sayılı kararı
b) Sanık müdafinin istinaf başvurusunun kabul edilerek yeniden hüküm kurulması suretiyle sanığın yaralama suçundan mahkumiyetine dair; Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 10. Ceza Dairesinin 10.04.2019 gün ve 2018/641 Esas, 2019/743 Karar sayılı kararı
c) Temyiz isteminin reddine dair; Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 10. Ceza Dairesinin 07.05.2019 günlü ek kararı

Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 10. Ceza Dairesinin 10.04.2019 gün ve 2018/641 Esas, 2019/743 Karar sayılı kararı ve 07.05.2019 günlü ek kararının sanık müdafi tarafından CMK"nin 291 ve 296/2. maddelerinde belirtilen süreler içinde temyiz edildiği anlaşılmıştır.
Dosya incelendi.
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanık hakkında basit kasten yaralama suçundan verilen kararın türü gözetildiğinde, 28.02.2019 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 7165 sayılı Kanun ile yeniden düzenlenen 5271 sayılı CMK"nin 286/2-d maddesi uyarınca, ilk defa bölge adliye mahkemesince verilen ve 272. maddenin üçüncü fıkrası kapsamı dışında kalan mahkûmiyet kararları hariç olmak üzere, ilk derece mahkemelerinin görevine giren ve kanunda üst sınırı iki yıla kadar (iki yıl dâhil) hapis cezasını gerektiren suçlar ve bunlara bağlı adlî para cezalarına ilişkin her türlü bölge adliye mahkemesi kararlarının temyizi mümkün olmadığından, Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 10. Ceza Dairesinin 07.05.2019 tarihli temyiz isteminin reddine dair ek kararının hukuka uygun olduğu anlaşıldığından; sanık müdafinin yerinde görülmeyen temyiz talebinin reddiyle, 5271 sayılı CMK’nin 302/1. maddesi gereğince, isteme uygun olarak ek karara yönelik TEMYİZ İSTEMİNİN REDDİ ile HÜKMÜN ONANMASINA,
Dosyanın, 28.02.2019 tarihinde Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7165 sayılı Kanun"un 8. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nin 304/1. maddesi gereğince “dosyanın Nizip Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin ise Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 10. Ceza Dairesine gönderilmek üzere” Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 08.06.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.