Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2017/20520 Esas 2017/14847 Karar Sayılı İlamı

8. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/20520
Karar No: 2017/14847
Karar Tarihi: 21.12.2017

Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2017/20520 Esas 2017/14847 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, hükümlü veya tutuklunun kaçması suçundan dolayı Asliye Ceza Mahkemesi'nde yargılanmıştır. Sanığın daha önceki adli sicil kaydında yer alan ve daha ağır bir cezayı içeren hüküm de dikkate alınmamıştır. Ayrıca, Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesinde yer alan hak yoksunluklarının Anayasa Mahkemesi'nin 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı iptal kararı ile infaz aşamasında değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir. Ancak, temel ceza belirlenirken uygulama maddesinin kanun numarası belirtilmemiş ve bu nedenle CMK'nın 232/6 maddesine aykırı davranılmıştır. Bu hususun uygulanmasına ilişkin düzeltme yapılmak suretiyle hüküm onaylanmıştır. Kanun maddeleri ise; Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi, CMK'nın 232/6 maddesi ve 5275 sayılı Kanun'un 97/1. maddesi yollamasıyla Türk Ceza Kanunu'nun 292. maddesi'dir.

8. Ceza Dairesi 2017/20520 E. , 2017/14847 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hükümlü veya tutuklunun kaçması
HÜKÜM : Hükümlülük

Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanığın adli sicil kaydında yer alan daha ağır cezayı içeren Malatya 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 2013/34 esas, 2013/198 karar sayılı ilamının tekerrüre esas alınması gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış; 5237 sayılı TCK.nun 53. maddesindeki hak yoksunluklarının; Anayasa Mahkemesi"nin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı iptal kararı gözetilerek infaz aşamasında değerlendirilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Temel ceza belirlenirken uygulama maddesinin ""5275 sayılı Kanunun 97/1. maddesi delaletiyle TCK.nun 292. maddesi"" olduğunun belirtilmemesi suretiyle CMK.nun 232/6. maddesine aykırı davranılması,
Yasaya aykırı ise de, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükmün birinci fıkrasında yer alan ""eylemine uyan"" ibaresinden sonra gelmek üzere ""5275 sayılı Kanunun 97/1. maddesi yollamasıyla"" ibaresinin eklenmesi suretiyle diğer yönleri usul ve kanuna uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 21.12.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.