Kasten öldürme - kasten öldürmeye teşebbüs - kasten yaralama - 6136 sayılı Yasaya aykırılık - sarhoşluk - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2014/422 Esas 2014/2091 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
1. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/422
Karar No: 2014/2091
Karar Tarihi: 01.04.2014

Kasten öldürme - kasten öldürmeye teşebbüs - kasten yaralama - 6136 sayılı Yasaya aykırılık - sarhoşluk - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2014/422 Esas 2014/2091 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın kasten öldürme, kasten öldürmeye teşebbüs, kasten yaralama ve 6136 sayılı yasaya aykırılık suçlarından lehine hüküm vermedi. Sarhoşluk suçundan ise 50 TL idari para cezası verildi. Mahkeme, 5237 sayılı TCK'nın uygulanmasına yer olmadığına hükmetti. Sanığın öldürmeye teşebbüs suçu için 15 yıl hapis cezası verildi. Mahkemenin verdiği karar, yeniden yapılan uyarlama sonucu eleştiri nedeni dışında bir isabetsizlik görülmediği için onaylandı. Karara göre sanık, 765 sayılı TCK'nın 448, 448, 62; 456/4, 61, 457/1; 6136 sayılı Yasanın 13/1, 31, 33 maddelerine göre cezalandırıldı. Ayrıca, sarhoşluk suçu için 5326 Sayılı Yasa'nın 35. maddesi uyarınca idari para cezası öngörüldü.
1. Ceza Dairesi         2014/422 E.  ,  2014/2091 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Kasten öldürme, kasten öldürmeye teşebbüs, kasten yaralama, 6136 sayılı Yasaya aykırılık, sarhoşluk
    HÜKÜM : Adam öldürmek, kasten yaralamak ve 6136 sayılı yasaya muhalefet suçu bakımından lehe olmadığından 5237 sayılı TCK hükümlerinin uygulanmasına yer olmadığına dair.
    Sarhoşluk suçundan 5326 sayılı Yasanın 35. maddesi uyarınca 50 TL idari para cezası ile cezalandırılmasına.
    Öldürmeye teşebbüs suçundan TCK.nun 81/1, 35/2, 53/1-2, 63 maddeleri uyarınca 15 yıl hapis cezası.

    TÜRK MİLLETİ ADINA

    1.a-Saldırgan sarhoşluk suçu yönünden yapılan incelemede, 5326 sayılı Kanunun 35. maddesine göre, yaptırım olarak idari para cezası öngörüldüğünden, 5326 sayılı Kanunun 29. ve 5275 sayılı Kanunun 98 ve 101 maddesi uyarınca bu karara karşı itiraz yoluna başvurulabileceğinden bu nedenle temyiz kabiliyeti bulunmamakla, bu suçtan kurulan hükmün mahallince incelenmek üzere temyiz incelemesi dışında tutulmasına, hükümlü müdafiinin bu suça yönelik temyiz talebinin CMUK.nun 317. maddesi uyarınca REDDİNE karar verilmiştir.
    b-Sanık ... hakkında verilen cezaların toplanmasına karar verilmemiş ise de, Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun Dairemizce de benimsenen 17/04/2007 gün ve 2007/1-32-97 sayılı kararı uyarınca, 765 sayılı TCK.nun 68-77 maddelerindeki ilkelere göre infaz aşamasında her zaman karar verilmesi mümkün görülmüştür.
    2-Hükümlü ... hakkında 765 sayılı TCK.nun 448, 448, 62; 456/4, 61, 457/1; 6136 sayılı Yasanın 13/1, 31, 33 maddeleri gereğince kurulup, Yargıtay 1. Ceza Dairesince ONANMAK suretiyle kesinleşen hükümlerden sonra yürürlüğe giren 5237 Sayılı TCK.nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun 9. maddesi uyarınca, yeniden duruşma açılarak yapılan uyarlama sonucu kurulan hükümlerde eleştiri nedeni dışında bir isabetsizlik görülmediğinden, hükümlü müdafiinin bir sebebe dayanmayan ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, kısmen re"sen de temyize tabi bulunan hükümlerin tebliğnamedeki düşünce gibi (ONANMASINA), 01/04/2014 gününde oybirliği ile karar verildi.



    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.