Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2021/6376 Esas 2021/7714 Karar Sayılı İlamı

2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2021/6376
Karar No: 2021/7714

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2021/6376 Esas 2021/7714 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesi'nde görülen bir boşanma davasında, davacı kadın tarafından dava konusu olan tedbir ve yoksulluk nafakası, tazminatlar, ziynet-takı ve para alacağı ile ilgili olarak verilen kararın temyizi istenmiştir. Ancak temyiz başvuruları, kanunun 362/1-b bendi uyarınca miktar veya değeri 78.630 TL'yi aşmayan dava kararlarına ilişkin olarak temyiz edilemezdir. Bu nedenle, ziynet-takı para alacağı davasının reddedilen kısmına yönelik temyiz başvurusunun ve davalı erkeğin ziynet alacağı davasının kabul edilen bölümüne yönelik temyiz başvurusunun reddine karar verilmiştir. Ayrıca, tarafların diğer temyiz sebepleri de reddedilerek, kararın yerinde olduğu ve kanuna uygun olduğu kabul edilmiştir. Karara göre, temyiz sınırı 78.630 TL olduğundan karar kesinleşmiştir.
Kararda geçen kanun maddeleri:
- 6100 Sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 362/1-b bendi
- 6763 Sayılı Kanun'un 44. maddesi
- 6100 Sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'na eklenen ek madde 1
- HMK m. 341, 362
- Vergi Usul Kanunu'nun mükerrer 298. maddesi

2. Hukuk Dairesi 2021/6376 E. , 2021/7714 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Boşanma-Ziynet-Takı ve Para Alacağı

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı kadın tarafından, tedbir ve yoksulluk nafakasının miktarı, tazminatların miktarı ve ziynet-takı, para alacağının reddedilen kısmı yönünden; davalı erkek tarafından ise boşanma davasının ve ziynet alacağı davasının kabulü yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-6100 Sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 362/1-b bendi uyarınca "Miktar veya değeri kırk bin Türk Lirasını (bu tutar dahil) geçmeyen davalara ilişkin kararlar" temyiz edilemez. 02.12.2016 tarihli 6763 Sayılı Kanun"un 44 üncü maddesi ile de 6100 Sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"na eklenen ek madde 1 uyarınca temyiz parasal sınırlarının (HMK m. 341, 362) Vergi Usul Kanunu"nun mükerrer 298 inci maddesine göre her yıl tespit ve ilan edilecek yeniden değerleme oranında artırılması öngörülmüştür. Karar tarihi itibariyle bu miktar "78.630,00 TL" olarak belirlenmiştir.
Temyize konu ziynet alacağı davasının kabul edilen ve reddedilen kısmı karar tarihindeki kesinlik sınırı 78.630,00TL"yi aşmadığından 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 362 nci maddesi gereğince temyiz sınırı altında olduğundan kesindir. Açıklanan nedenle, davacı kadının ziynet-takı para alacağı davasının reddedilen kısmına yönelik temyiz başvurusunun ve davalı erkeğin ziynet alacağı davasının kabul edilen bölümüne yönelik temyiz başvurusunun ayrı ayrı reddine karar vermek gerekmiştir.
2- Tarafların diğer temyiz sebeplerine hasren yapılan incelemeye gelince;
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, tarafların yerinde bulunmayan temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, davacı kadının ziynet-takı para alacağı davasının reddedilen kısmına yönelik temyiz başvurusunun ve davalı erkeğin ziynet alacağı davasının kabul edilen bölümüne yönelik temyiz başvurusunun ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ayrı ayrı REDDİNE, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenlere yükletilmesine, peşin alınan harcın mahsubuna ve 292.10"ar TL. temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğinin ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine kesin olarak oy birliğiyle karar verildi. 26.10.2021 (Salı)