Mahkemesi      : Kastamonu  İş Mahkemesi
Tarih                : 18.07.2006
No                    : 12/103  
                       
Davacı, iş kazası nedeni ile yaralanan işçisine ödediği maddi manevi tazminatı, iş kazasına sebep olan ve ölen diğer işçisi A.S."in mirasçılarından tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin görev yönünden reddine karar vermiştir.
Hükmün, davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan  ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
Dava,iş kazası nedeni ile yaralanan işçisi N.O.’ya ödediği maddi manevi tazminatı, iş kazasına sebep olan ve ölen diğer işçisi A. S.’in mirasçılarına karşı açtığı rücuen tazminat  talebine ilişkindir.
Mahkemece davanın görevsizlik nedeni ile reddi doğru olmamıştır.
Davacı işveren ile iş kazasına karışan yukarıda isimleri yazılı işçileri arasında hizmet aktine dayanan bir ilişkinin bulunduğu,olayın iş kazası olduğu, dosyada bulunan Kastamonu İş Mahkemesinin 20.09.2002/49 tarih ve  karar sayılı ilamla sabittir. Uyuşmazlık, görevli mahkemenin belirlenmesi noktasında toplanmaktadır.
Davanın yasal dayanağı, 5521 sayılı Yasanın 1.maddesidir. Anılan maddede; işçiyle iş veren veya işveren vekili arasında iş aktinden veya İş Kanununa dayanan her türlü hak iddialarından doğan hukuk uyuşmazlıkla- rının İş Mahkemelerinde çözümleneceği hükmü öngörülmüştür. Maddede belirtildiği üzere, İş Mahkemesinin görevli olması için şu iki unsurun birlikte gerçekleşmesi koşuldur. a)Uyuşmazlığın tarafları işçi ve işveren (yada işveren vekili) olmalıdır. b)Uyuşmazlık iş sözleşmesinden veya İş Kanunundan kaynaklanmalıdır.
Somut olayda, taraflar arasında yukarıdaki madde kapsamında iş ilişkisinin olduğu ve iş kazasının olduğu tartışma konusu değildir. Hal böyle olunca, uyuşmazlığın 506 sayılı Yasadan kaynaklandığı açık-seçiktir. Öte yandan, bu Kanunun uygulanmasından doğan uyuşmazlıkların yetkili iş mahkemelerinde veya bu davalara bakmakla görevli mahkemelerde görüleceği 506 Sayılı Yasanın 134 ncü maddenin açık hükmü gereğidir.Bu durumda mahkemenin yapacağı iş; delilleri toplayıp sonucuna göre karar vermekten ibarettir.
Mahkemece, bu maddi ve hukuki olgular gözönünde tutulmaksızın yazılı biçimde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
O halde, davacının bu yönü amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ : Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA,temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, 15.03.2007 gününde oybirliğiyle karar verildi.