MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı avukatınca temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü.

KARAR

Davacı vekili, davalı idare ile müvekkili şirket arasında imzalanan sözleşme süresince 5510 sayılı yasada yapılan değişikliğin davalı tarafından yanlış yorumlandığını ve müvekkili şirketin istihkaklarından haksız kesintiler yapıldığını, 5510 sayılı yasanın 81 maddesine eklenen bende göre sigorta primlerini düzenli ödeyen ve sigortasız işçi çalıştırmayan işverenleri teşvik etmek amacıyla sigorta pirim oranının %5 lik kısmının hazinece karşılanacağının belirtildiğini, müvekkilinin 5510 sayılı yasanın yürürlüğünden itibaren bu kanun gereğince 5 puanlık indirimleri uygulamak suretiyle sigorta primlerini tahakkuk ettirdiğini ve ödediğini, ancak davalı idarenin söz konusu pirim indirimlerini hak edişlerinden haksız olarak kestiğini ileri sürerek 3.581,12 TL nin 31.7.2010 tarihlerinden itibaren ticari faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiş,ıslah ile talebini 18.709.68 TL.ye çıkarmıştır.
Davalı, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiş; hüküm, davalı tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalının sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-Davacı, eldeki davanın dava dilekçesinde 3.581,12 TL.nin tahsilini istemiş, ıslah dilekçesi ile talebini 18.709.68 TL.ye çıkarmış, mahkemece talep edilen tüm 18.709,68 TL.na dava tarihinden itibaren faiz yürütülmesine karar verilmiştir. Oysa ki, davacı ıslah ile artırdığı miktara ancak ıslah tarihinden itibaren faiz isteme hakkına sahiptir.Hal böyle olunca mahkemece dava dilekçesinde talep edilen 3.581,12 TL.ne dava tarihinden, ıslah dilekçesi ile artırılan 15.128.56 TL.ye ise ıslah tarihinden itibaren faiz uygulaması gerekir. Mahkemenin değinilen bu yönü gözardı ederek tüm miktara dava tarihinden itibaren faiz uygulanmasına karar vermiş olması usul ve yasaya aykırıdır. Bozmayı gerektirir.
Ne var ki, bu yanlışlıkların giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, usulün 438/7.maddesi uyarınca hükmün düzeltilerek onanmasına karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ:Yukarıda birinci bentte açıklanan nedenlerle davalının sair temyiz itirazlarının reddine, ikinci bent gereğince mahkeme kararının hüküm kısmının bir numaralı bendinin bütünüyle karardan çıkartılarak yerine aynen (Davanın Kabulüne, 3.581,12 TL.nin dava, bakiye 15.128.56 TL.nin ıslah tarihinden itibaren yasal faiziyle davalıdan tahsiline) söz ve rakamlarının yazılmasına, kararın düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, 31.3.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.