MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
(TÜKETİCİ MAHKEMESİ SIFATIYLA)

Taraflar arasında görülen davada ... Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 17/04/2015 tarih ve 2015/112-2015/587 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davacının davalı bankadan kullandığı kredi sebebiyle bir takım kesintiler yapıldığını, yapılan kesintilerin haksız şart niteliğinde olduğunu ileri sürerek fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla 1.300,00 TL"nin kesinti tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiş; yargılama sırasında talep miktarını 2.510,00 TL"ye yükseltmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia ve tüm dosya kapsamına göre; davacının davalı bankadan kullandığı ticari kredi sebebiyle bir takım kesintilerin yapıldığı, tüketici sorunları hakem heyeti başkanlıklarının taraflardan birisinin tüketici olduğu ve ticari amaçlı olmayan alım satımlardaki uyuşmazlıkların çözümünde görev aldıkları, davacının, davalı bankadan ticari kredi kullanmış olup, kesintiler bu kapsamda yapıldığından taraflar arasındaki anlaşmazlığa uygulanması gereken hükümlerin Türk Ticaret Kanunu hükümleri olduğu, davaya asliye ticaret mahkemesi tarafından bakılması gerektiği gerekçesiyle, davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava, ticari kredi sözleşmesine dayalı olarak yapılan kesintilerin tahsili istemine ilişkindir. Dava ... Asliye Hukuk Mahkemesi"ne açılmış olup, dava dilekçesinde davacı tarafından davalı bankadan kullanılan ticari kredi nedeniyle yapılan kart aidatı ücreti, dosya masrafı kesintisi, hesap işletim ücreti gibi isimler altında yapılan kesintilerin temerrüt faiziyle birlikte tahsili istenmiştir. 6102 sayılı Türk Ticaret Kanunu"nun 4. maddesinde, bankalara, diğer kredi kuruluşlarına, finansal kurumlara ve ödünç para verme işlerine ilişkin düzenlemelerde öngörülen hususlardan doğan hukuk davaları ticari dava sayılmıştır. Aynı kanunun 5. maddesi gereğince aksine hüküm bulunmadıkça, dava olunan şeyin değerine veya tutarına bakılmaksızın asliye ticaret mahkemesi tüm ticari davalar ile ticari nitelikteki çekişmesiz yargı işlerine bakmakla görevli olup, asliye ticaret mahkemesi ile asliye hukuk mahkemesi ve diğer hukuk mahkemeleri arasındaki ilişki görev ilişkisidir. Somut olayda, ticari nitelikte bulunan isteme yönelik davada dava dilekçesinin ... Asliye Hukuk Mahkemesi"ne hitaben düzenlendiği de nazara alındığında, tüketici mahkemelerinin görevli bulunmadığı halde davaya tüketici mahkemesi sıfatıyla bakılarak karar verilmesi doğru olmamıştır. Ayrıca, mahalde ayrı bir ticaret mahkemesi bulunmadığından mahkemenin ticaret mahkemesi sıfatıyla görevli olduğunun nazara alınması, böylece mahkemece, işin esasına girilerek sonucuna göre karar verilmesi gerekirken yazılı olduğu üzere taraflar arasındaki anlaşmazlığa uygulanması gereken hükümlerin Türk Ticaret Kanunu hükümleri olduğu, davaya asliye ticaret mahkemesi tarafından bakılması gerektiği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmesi doğru görülmemiş, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulüyle hükmün davacı yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 06/04/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.