MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Denizli 1. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 12.03.2020 tarih ve 2015/496-2020/115 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili; davalının Denizli 3. İcra Müdürlüğü"nün 2006/9506 Esas sayılı takip dosyası ile 05.09.2006 tanzim 12.12.2006 vade tarihli 11.300,00 TL bedelli senede dayalı olarak müvekkili aleyhine icra takibi başlattığını, müvekkilinin senetteki imzanın kendisine ait olmadığına dair itirazın Denizli 1. İcra Hukuk Mahkemesi"nin 2006/1182 esas sayılı dosyasında kabul edilerek, takibin durdurulmasına karar verildiğini, davacının bahsi geçen senede dayalı olarak davalıya borcunun olmadığını, davalı yaptığı itirazda kötü niyetli olarak haciz işlemleri yaptığını, davalının icra takibi devam ederken davacıya karşı Denizli Asliye Ticaret Mahkemesi"nde açtığı 2007/7 Esas sayılı alacak davasının da ret edildiğini ileri sürerek Denizli 3. İcra Müdürlüğü"nün 2006/9506 esas sayılı takip dosyasında müvekkilinin davalıya borçlu olmadığının tespitine ve icra takibinin iptaline, % 40 icra inkar tazminatına mahkum edilmesine karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili; söz konusu senetle ilgili icra hukuk mahkemesinde imzaya itiraz davası açılmasına rağmen işbu menfi tespit davasını yeni açtıklarını, 2006 yılından itibaren icra dosyasında herhangi bir işlem yapılmadığını, davacının kötüniyetli olarak sahte senet verdiğini, Denizli 3. Ağır Ceza Mahkemesi"nin 2008/320 esas sayılı dava dosyası ile davacının sanık sıfatıyla dolandırıcılık suçundan yargılamasının devam ettiğini, davacının menfi tespit davasını açmakta herhangi bir hukuki yarar olmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, kapatılan Yargıtay 19. Hukuk Dairesi"nin bozma ilamı ve tüm dosya kapsamına göre; Denizli 3. Ağır Ceza Mahkemesi"nin 2008/320 esas 2013/138 karar sayılı ilamı ile Sanık ..."in iş bu dosyaya konu senedin verilmesinden dolayı resmi belgede sahtecilik suçundan cezalandırılmasına karar verildiği, verilen kararın Yargıtay 21. Ceza Dairesi"nin 2015/8921 esas, 2017/505 karar sayılı ilamı ile, sanığın 5 ayrı senetten dolayı her katılana karşı ayrı ayrı resmi belgede sahtecilik suçundan hüküm kurulması nedeniyle bozulduğu, bozmaya uyularak sanığın Denizli 3. Ağır Ceza Mahkemesi"nin 2017/70 esas, 2017/68 karar sayılı ilamı ile resmi belgede sahtecilik suçundan cezalandırılmasına karar verildiği ancak Yargıtay incelemesinde zamanaşımı nedeniyle düşme kararı verilerek kararın 30/10/2018 tarihinde kesinleştiği belirlenmiş olup, icra takibi alacaklısına karşı açılan menfi tespit davasında ispat yükü davalıda olup davalının dayandığı hukuki ilişkiyi ispat etmesi gerektiği, Denizli 3. Ağır Ceza Mahkemesi"nin 2017/70 E. Sayılı dosyası kapsamında alınan 04/01/2011 tarihli Adli Tıp Kurumu Fizik İhtisas Dairesi raporunda; inceleme konusu senet üzerinde bulunan keşideci imzasının, davacının eli ürünü olmadığı yönünde tespit yaptığı, takip konusu senetteki imzanın davacıya ait olmadığı tesbit edildiği gerekçesiyle davacının Denizli 3. İcra Dairesi"nin 2006/9506 esas sayılı takibine konu 05/09/2006 tanzim 12/12/2006 vade tarihli 11.300,00 TL bedelli senet nedeniyle borçlu olmadığının tespitine, takip alacaklısının haksız ve kötüniyetli olarak takip yaptığı ispatlanamadığından tazminat talebinin reddine karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 578,92 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 27.09.2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.