Konut dokunulmazlığının ihlali - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2012/37513 Esas 2014/3040 Karar Sayılı İlamı

Tebliğname No : 2 - 2011/297676
MAHKEMESİ : İstanbul Anadolu 22. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 23/03/2011
NUMARASI : 2009/1500 (E) ve 2011/211 (K)
SUÇ : Konut dokunulmazlığının ihlali

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak,
1-Sanığın, katılanın yöneticiliğini yaptığı apartmanın çatısına beslediği ve hasta olduğu için iyi uçamayan güvercininin konması üzerine, herhangi bir apartman sakininden izin almaksızın binanın açık kapısından girip çatıya çıkarak güvercini aldığı, çatıdan inerken kendisini görüp ne yaptığını soran katılana durumu açıklayarak çalıştığı dükkanın yerini ve adını söylediğinin, tanıkların anlatımları ile sabit olması karşısında, sanığın yaralı bir kuşu kurtarma biçiminde meşru bir amaca yönelik ve durumun aciliyetine binaen izin almadan, apartmanın eklentisi niteliğindeki merdivenlerden çatıya çıkma eyleminde konut dokunulmazlığını ihlal suçunun kast unsurunun bulunmadığı ve suçun oluşmadığı gözetilmeden, kanuni olmayan gerekçe ile mahkumiyet kararı verilmesi,
2-Kabule göre de, sabıkasız olan sanığın kişiliğinin olumsuz görülmesine neden olan tutum ve davranışlarının neler olduğu somut olarak gösterilmeden, “yeniden suç işlemeyeceğine dair kanaat oluşmadığı” biçimindeki kanuni ibarenin tekrarından ibaret yetersiz gerekçe ile CMK’nın 231. maddesi uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi,
Kanuna aykırı ve sanık O.. G.. müdafiinin temyiz nedenleri ile tebliğnamedeki düşünce yerinde görüldüğünden HÜKMÜN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 03/02/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.