Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2015/9395 Esas 2016/3703 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
11. Hukuk Dairesi
Esas No: 2015/9395
Karar No: 2016/3703
Karar Tarihi: 06.04.2016

Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2015/9395 Esas 2016/3703 Karar Sayılı İlamı

11. Hukuk Dairesi         2015/9395 E.  ,  2016/3703 K.
"İçtihat Metni"


MAHKEMESİ : ......FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 20/04/2015
NUMARASI : 2014/451-2015/60

Taraflar arasında görülen davada ........Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 20/04/2015 tarih ve 2014/451-2015/60 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı TPE vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ........ tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin "İ.......M...... Ü.........." ibareli marka başvurusunun, "M....... Üniversitesi" ibareli markaya ayırt edilemeyecek kadar benzer olduğu gerekçe gösterilerek 556 sayılı KHK"nın 7/1-b maddesi uyarınca reddedildiğini, oysa müvekkili üniversitenin 21.07.2010 tarihli ve 27648 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan 6005 sayılı Kanun ile kurulmuş bir D...... Ü........ olduğunu, Resmi Gazete"de yayınlandığı günden itibaren halk tarafından tanındığını, diğer başvuru sahibinin kötü niyetli olduğunu, müvekkil markası ile redde mesnet markanın ayırt edilemeyecek kadar benzer olmadığını ileri sürerek, kurum kararının iptalini talep etmiştir.
Davalı TPE vekili, davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece, davacının önceye dayalı hak sahibi olduğu, ayrıca 556 sayılı KHK"nın 7/1-b maddesinde geçen "aynı veya ayırt edilemeyecek kadar benzer" olma şartının gerçekleşmediği gerekçesi ile davanın kabulüne karar verilmiştir.
Kararı, davalı TPE vekili temyiz etmitşir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına ve uyuşmazlığın 556 sayılı KHK"nın 7/1-(b) maddesi kapsamında değerlendirilemeyecek olmasına göre, davalı TPE vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davalı TPE vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 01,50 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 06/04/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.