Mühür bozma - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2013/24906 Esas 2014/8919 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/24906
Karar No: 2014/8919
Karar Tarihi: 08.05.2014

Mühür bozma - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2013/24906 Esas 2014/8919 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi, mühür bozma suçu sebebiyle sanığa TCK'nun 203/1, 62, 50, 52/2. maddeleri gereğince 3.000,00 TL adli para cezası verdi. Özelleştirme İdaresi Başkanlığı'nın cevabi yazısı doğrultusunda hisseleri devredilen Toroslar Elektrik Dağıtım A.Ş.'nin tebliğnamede bozma isteği olmasına rağmen, suç tanımında hapis cezası ile adli para cezasının seçenek olarak öngörüldüğü hallerde hapis cezasına hükmedilmişse artık bu cezanın adli para cezasına çevrilmeyeceği hükmüne rağmen, 5 ay hapis cezası, hüküm olunan kanun maddelerine göre adli para cezasına çevrilmedi. Mahkeme, delilleri incelerken suçun sübutu kabul edilip sanık hakkında verilen hükümde bir isabetsizlik görülmediğinden temyiz itirazlarının reddedilerek kararın onanmasına karar verildi. Kanun maddeleri ise şöyle açıklanabilir: - TCK'nun 203/1.maddesi mühür bozma suçunu; 62.maddesi ise özel hükümlere bağlılığı belirtir. 50/2.maddesi suç tanımında hapis cezası ile adli para cezasının seçenek olarak öngörüldüğü halleri; 52/2.maddesi ise hapis cezasının cezaevine konulamama durumlarını düzenler.

11. Ceza Dairesi 2013/24906 E. , 2014/8919 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Mühür bozma
HÜKÜM : TCK."nun 203/1, 62, 50, 52/2. maddeleri gereğince hürriyeti bağlayıcı cezadan çevrilme 3.000,00 TL adli para cezası

Özelleştirme İdaresi Başkanlığının 12.11.2013 tarih ve 2525 sayılı Dairemize hitaben gönderilen cevabi yazısında belirtildiği üzere Toroslar Elektrik Dağıtım A.Ş.’nin 30.09.2013 tarihinde hisselerinin özel şirkete devredildiği cihetle tebliğnamede bozma isteyen düşünceye iştirak olunmamış, TCK"nun 50/2. maddesindeki "Suç tanımında hapis cezası ile adli para cezasının seçenek olarak öngörüldüğü hallerde, hapis cezasına hükmedilmişse; bu ceza artık adli para cezasına çevrilmez" hükmüne rağmen, aynı Kanunun 203/1 ve 62. maddeleri uyarınca hükmolunan 5 ay hapis cezasının, 50 ve 52/2. maddelerine göre adli para cezasına çevrilmesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanığın suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin olunmuş, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş ve incelenen dosyaya göre verilen hükümde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 08.05.2014 gününde oybirliği ile karar verildi.