Tebliğname No : 4 - 2011/64910
MAHKEMESİ : Menemen 1. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 06/07/2010
NUMARASI : 2008/369 Esas, 2010/441 Karar
SUÇ : Tefecilik

İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelendi;
05/10/2009 havale tarihli dilekçesiyle davaya katılmak istediğini beyan eden ancak talebi hakkında bir karar verilmeyen, tefecilik suçunun zarar göreni olan ve vekili tarafından verilen 26/07/2010 havale tarihli dilekçeyle hükmü temyiz eden Maliye H.. H..si ile sanıktan faiz karşılığı ödünç para aldığı iddia edilen ve suçun mağduru olduğu anlaşılan şikayetçi A.. T.."nın davaya katılma ve kanun yoluna başvurma hakkının bulunması ve hükmün 08/07/2010 havale tarihli dilekçe ile vekili tarafından temyiz edilmesi karşısında, Mahkemenin A.. T.. hakkındaki hukuki değerden yoksun nitelikteki katılma isteminin reddine ilişkin kararının 5271 sayılı CMK"nın 237/2 ve 260/1. maddeleri gereğince kaldırılmasına ve Maliye H.. H..si ile A.. T.."nın ayrı ayrı davaya katılmalarına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Sanığın katılan A.. T.. ve H.. T.."e kazanç elde etmek amacıyla faiz karşılığı borç para verdiği iddia edilmiş ve yargılama sonunda beraet kararı verilmiş ise de;
Sanığın, katılan A.. T.."nın ve borcun kefili olan tanık N.. G.."in aşamalarda borç paranın verildiği tarihi farklı farklı bildirmiş olmaları karşısında öncelikle suç tarihinin kazanç karşılığı ödünç paranın verildiği tarih olduğu nazara alınarak ödünç paranın hangi tarihte verildiği kesin olarak tespit edilip, verildiği esnada faiz ödemesine ilişkin anlaşma yapılıp yapılmadığı hususu katılan A.. T.. ve tanık H.. T.."e sorulup, 5237 sayılı Yasanın yürürlüğe girdiği 1 Haziran 2005 tarihine kadar 90 sayılı Ödünç Para Verme İşleri Hakkında Kanun Hükmünde Kararnamenin 15. maddesine göre bir kez ödünç para verme eyleminin suçun oluşması için yeterli olmadığı, ödünç para verme işinin meslek haline getirilmesi gerektiği, buna mukabil 5237 sayılı Kanunun 241. maddesine göre ise kazanç elde etmek amacıyla bir kez ödünç para vermenin suçun unsurları açısından yeterli olduğu, sanığın bu işi meslek haline getirmesinin gerekmediği gözetilerek, mahkemece Menemen Vergi Dairesi Müdürlüğüne sanık hakkında inceleme yapılıp yapılmadığı sorulmuş ve adı geçen kurum tarafından 01/02/2010 tarihli yazıyla inceleme başlatıldığı ve sonucundan ayrıca bilgi verileceği bildirilmiş olmasına göre vergi incelemesinin akıbeti de araştırılıp varsa dosyaya getirildikten sonra iddia, savunma ve tüm dosya kapsamı nazara alınarak hukuki durumun tayin ve takdiri gerekirken eksik inceleme ile yazılı şekilde sanığın beraetine karar verilmesi,
Kanuna aykırı, katılan H.. H.. ve katılan A.. T.. vekillerinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 01/07/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.