MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada... 2. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 27/05/2015 tarih ve 2014/2128-2015/657 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı şirketin ortağı olduğunu, ... Mahallesi 6608 ada 5 parsel sayılı taşınmazda şirket tarafından yapılan inşaat sırasında müvekkilinin davalı şirkete borç para verdiğini, şirketin diğer ortağı ... tarafından şirket adına düzenlenen 3 ayrı protokolde davacının toplam 225.000 TL borç verdiği belirtilmiş olduğunu, bunun 50.000 TL"lik kısmının ödenmiş bulunduğunu, davacının şirketten 175.000 TL alacaklı olduğu ileri sürülerek, bu tutarın 13.10.2006 tarihinden itibaren uygulanacak temerrüt faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davacının şirketten alacaklı olmadığını savunarak, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece; Dairemizin bozma ilamına uyularak, davacı tarafın sunduğu 3 adet belgeye göre davacının davalı şirkete toplam 225.000 TL borç verdiği ve karşılığında 09.07.2007 tarihli belge ile 50.000 TL ödeme yapıldığı, bunun haricinde Ziraat Bankası Barajyolu Şubesindeki davacıya ait hesaba 14.12.2010 tarihinde saat 14:19:59"da 1067 fiş numarası ile 100.000 TL daha yatırıldığı, bunun mahsubu sonucunda davacının bakiye 75.000 TL alacağı kaldığı gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne, 75.000,00 TL"nin dava tarihinden itibaren uygulanacak yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına ve protokollerde taraflar arasındaki borcun tutarının doğru olarak belirlenip YTL ibaresinin eklenmesinin sonuca etkili olmamasına göre, davalı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 3.842,25 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 05/12/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.