MAHKEMESİ : ANTALYA 2. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 23/05/2013
NUMARASI : 2010/576-2013/261

Taraflar arasında görülen davada;
Davacı, ortak mirasbırakanları Ş. B. "dan intikal eden 101, 522 ve 1680 parsel sayılı taşınmazlar davalıların tasarrufunda olduğu halde payına karşılık hiç bir bedel ödenmediğini, 2005 yılından itibaren davalılar tarafından çiflikte bekçi olarak görevlendirilen İ.. K.."nın taşınmazı kullanmasını engellendiğini, bu sebeple davalılar aleyhine 2009 yılında ihtarname keşide ederek tespit isteğinde bulunduğunu ileri sürerek, elamanın önlenmesi ve ecrimisile karar verilmesini istemiş, yargılama sırasında elatmanın önlemesi isteğini yönünden davayı atiye ettiğini bildirmesi üzerine mahkemece bu istek yönünden davanın tefriki ile ayrı bir esasa kaydına karar verilmiştir.
Davalılar, davacının çekişmeli taşınmazı kullanımına engel olmadıklarını belirtip davanın reddini savunmuşlardır.
Mahkemece, iddialar kanıtlanmadığı gibi davalıların çekişmeli taşınmazların bir bölümünü kullanmış olsalar dahi, bunun davacıların payına müdahale anlamına gelmediği, çünkü taşınmazları fiillen taksim edilmediğinden davacının payına isabet edecek kısmın belirlenmediği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Karar, davacı vekili tarafından süresinde duruşma istekli temyiz edilmiş olmakla, duruşma günü olarak saptanan 13.10.2015 Salı günü için yapılan tebligat üzerine temyiz eden vekili Avukat M. A. ile temyiz edilenler vekili Avukat O. E. geldiler duruşmaya başlandı, süresinde verildiği ve kayıt olunduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra gelen vekillerin sözlü açıklamaları dinlendi, duruşmanın bittiği bildirildi, iş karara bırakıldı. Bilahare Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelenerek gereği görüşülüp düşünüldü:

-KARAR-

Davaya konu 101 ve 522 parsel sayılı taşınmazların elbirliği mülkiyet üzere, 1680 parsel sayılı taşınmazın ise paylı mülkiyet üzere taraflar adına kayıtlı olduğu, her üç taşınmazda da davacının kullanabileceği yerler bulunduğu ancak davacının çekişmesiz olarak taşınmazlardan yararlandırılmadığı iddiasının 4721 sayılı TMK"nun 6. ve 6100 s. HMK"nun 190. maddeleri gereğince davacı tarafından kanıtlanamadığı gözetilerek yazılı şekilde karar verilmesi doğru olduğuna göre; davacının temyiz itirazı yerinde değildir. Reddiyle usul ve yasaya uygun olan hükmün ONANMASINA, 31.12.2014 tarihinde yürürlüğe giren Avukatlık Ücret Tarifesinin 14. maddesi gereğince gelen temyiz edilen vekili için 1.100.00.-TL. duruşma vekâlet ücretinin ve aşağıda yazılı 3.40.-TL bakiye onama harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 13.10.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.