Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/25223 Esas 2017/276 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/25223
Karar No: 2017/276
Karar Tarihi: 11.01.2017

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/25223 Esas 2017/276 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir hırsızlık suçuyla ilgili olarak verilen yerel mahkeme hükmünün temyiz edildiğini ve suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabul ettiğini belirtiyor. Ancak 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun yürürlüğe girmesiyle birlikte hırsızlık suçunun uzlaşma kapsamına alındığını ve sanıkların hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiğini belirtiyor. Ayrıca TCK'nın 53. maddesine ilişkin olan Anayasa Mahkemesi iptal kararı doğrultusunda hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesi gerektiğini de ekliyor. Bu nedenlerle, yerel mahkeme hükmü bozuluyor ve detaylı olarak 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 141. maddesi, 7/2. maddesi ve 53. maddesi ile 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 34. maddesi, 35. maddesi, 253. maddesi ve 254. maddesi açıklanıyor.

17. Ceza Dairesi 2015/25223 E. , 2017/276 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşıldığından, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Hükümden sonra 02/12/2016 tarihinde 29906 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanun"u ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun"un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendine eklenen alt bendler arasında yer alan ve 5237 sayılı TCK"nın 141. maddesinde tanımı yapılan hırsızlık suçunun da uzlaşma kapsamına alındığının anlaşılması karşısında; 5237 sayılı TCK"nın 7/2. maddesi uyarınca, “Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur.” hükmü de gözetilerek 6763 sayılı Kanun"un 35. maddesi ile değişik CMK"nın 254. maddesi uyarınca aynı Kanun"un 253. maddesinde belirtilen esas ve usullere göre uzlaştırma işlemleri yerine getirildikten sonra sonucuna göre, sanıkların hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
2-T.C. Anayasa Mahkemesi"nin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ... ve ...’in temyiz nedenleri yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 11.01.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.