MAHKEMESİ : Adana 8. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 13/09/2013
NUMARASI : 2012/402-2013/531

Dava dilekçesinde, Kamulaştırma Yasasının 4650 Sayılı Yasayla değişik hükümleri uyarınca, kamulaştırma bedelinin tespiti ve taşınmaz malın idare adına tescili istenilmiştir. Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiş, hüküm davacı idare vekilince temyiz edilmiştir.

Y A R G I T A Y K A R A R I

Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Kamulaştırma Yasasının 11. maddesi uyarınca; bedel tespit davalarında öncelikle kamulaştırılan taşınmazın değerlendirme tarihindeki vasfının (arsa veya arazi) belirlenmesi, arsa vasfında ise değerlendirme tarihinden önce özel amacı olmayan emsal satışlara göre, arazi vasfında ise değerlendirme tarihindeki mevki ve şartlar dikkate alınarak olduğu gibi kullanılması halinde getireceği net geliri esas alınmak suretiyle değerinin tespiti gerekir.
Dosyaya getirtilen Sarıçam Belediye Başkanlığının 19.04.2012 günlü yazısında, dava konusu taşınmazın Adana Büyükşehir Belediye sınırları içinde kalan orman köyü, Adana Büyükşehir Belediye Başkanlığının 19.11.2012 günlü yazısında ise belediye hizmetlerinden yararlandığı etrafının gayrimeskûn olduğu bildirilmiştir.
Yargıtayca da kısmen benimsenen Bakanlar Kurulunun 28.02.1983 gün ve 1983/6122 sayılı kararı uyarınca; imar planında yer almayan bir taşınmazın arsa sayılabilmesi için, belediye veya mücavir alan sınırları içinde olmakla beraber belediye hizmetlerinden (belediyece meskûn olduğu için veya meskûn hale getirileceği için sunulan yol, su, elektrik, ulaşım, çöp toplama, kanalizasyon, aydınlatma vd.) yararlanan ve meskûn yerler arasında bulunması gerekir. Dava konusu taşınmazın, orman köyü olup tarımsal niteliği korunacak bölgede yer alması nedeniyle arsa niteliğinde kabulüne olanak yoktur.
Yukarıda açıklanan nedenlerle, taşınmazın arazi olarak değerlendirilmesi gerekirken, arsa niteliğine göre değerlendirme yapılarak buna göre bedel tespiti doğru görülmemiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, 20.03.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.