Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2015/11483 Esas 2015/16448 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : İŞ MAHKEMESİ

A) Davacı isteminin özeti:
Davacı vekili, dava ve birleşen dava dilekçeleri ile bir kısım işçilik alacaklarının ödenmediğini ileri sürerek kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, ücret, yıllık izin ücreti, fazla mesai ücreti ve genel tatil ücreti alacaklarını istemiştir.
B)Davalı cevabının özeti:
Davalı vekili, iddia ve taleplerin yersiz olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
C)Yerel Mahkeme kararının özeti:
Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna göre, Dairemizin 2012/7764 Esas sayılı bozma ilâmına uyulduğu belirtilerek ve sübut bulduğu gerekçesi ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D)Temyiz:
Karar süresi içinde davacı vekili ve davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
E)Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre tarafların aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Somut olayda, fazla mesai ücretinin hesaplanmasında, ıslah zamanaşımına uğramayan kısım hesaplandıktan sonra dava dilekçesi ile talep edilen ve zamanaşımına uğramayan 100 TL."nın, ıslah zamanaşımına uğramayan miktara eklenmesi, bu şekilde bulunan toplam rakam üzerinden takdiri indirim yapılarak hüküm kurulması gerektiğinin düşünülmemesi hatalıdır.
Davacı vekilinin alacağı net miktar üzerinden talep ettiği de gözetilerek, hüküm altına alınacak miktar nete çevrilerek karara bağlanmalıdır.
3-Genel tatil ücretinin hesaplanması açısından ek dava dilekçesindeki miktar nedeni ile ıslah zamanaşımına uğrayan genel tatil alacağı yoktur. Bu nedenle ilk bilirkişi raporunda hesaplanan brüt 259,03 TL üzerinden takdiri indirim yapılarak sonuca gidilmesi gerektiğinin düşünülmemesi hatalıdır.
Davacı vekilinin alacağı net miktar üzerinden talep ettiği de gözetilerek, hüküm altına alınacak miktar nete çevrilerek karara bağlanmalıdır.
4-Hükmolunan genel tatil ücreti açısından, dava tarihinden itibaren faiz yürütülmesine karar verilmiştir. Söz konusu faiz başlangıç tarihinin, ek dava tarihi olan 25/11/2010 tarihi şeklinde açıkça belirtilmemesinin, infazda tereddüt yaratacağının düşünülmemesi hatalıdır.
5-Yeniden hüküm kurulduğunda, taraflar açısından vekalet ücretinin de yeniden ele alınması gerektiği, ayrıca, kabul ve red oranına göre her iki tarafın yaptığı yargılama giderlerinin ayrı ayrı hüküm altına alınması gerekeceği göz önüne alınmalıdır.
6-Taraflarca yatırıldığı dosyaya alınacak belgeler ile tespit edilen temyiz masrafları hükümde göz önüne alınmalıdır.
7-Davalı tarafından ödendiği anlaşılan 506,79 TL bakiye karar harcının göz önünde bulundurulmaması hatalıdır.
F)Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 05/05/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.