MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada ... 1. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 04/09/2015 tarih ve 2015/162-2015/401 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili tarafından davalı şirket aleyhine... Cumhuriyeti Wels Asliye Mahkemesi"nde alacak davası açıldığını, yargılama neticesinde 23/09/2002 tarih ve 4CG139/01 K sayılı karar ile davalı tarafın müvekkiline 11/07/2000 tarihinden 27/11/2000 tarihine kadar 40.727,96 EURO üzerinden işleyen yıllık %8 faizi ve 28/11/2000 tarihinden 49.020,30 EURO üzerinden işleyecek yıllık %8 faizi ile birlikte 49.020,30 EURO ödenmesine karar verildiğini, yine... Cumhuriyeti Wels Bölge Mahkemesi"nin 24/09/2002 tarih ve 5 C 2849/01s sayılı kararı ile davalı tarafın müvekkiline 30/11/2000 tarihinden itibaren işleyecek yıllık %8 faizi ile birlikte 6.557,84 EURO ödenmesine karar verildiğini ileri sürerek, anılan kararların tanınmasını ve tenfizini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece Dairemiz bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya göre; davalı şirket temsilcisi ... k"e dava dilekçesinin 11/10/2001 tarihinde, kararın ise 18/07/2002 tarihinde tebliğ edildiği, böylece davalının savunma hakkının kısıtlanmamış olduğu, kararın usulüne uygun biçimde davalıya tebliğ edildikten sonra kesinleştirilmiş olduğu gerekçesiyle davanın kabulü ile Wels Asliye Mahkemesi"ne ait 23/09/2002 tarihli ve 4CG 139/01k sayılı kararın ve Wels Bölge Mahkemesine ait 24/09/2002 tarih ve 5C2849/01s sayılı yabancı mahkeme kararının MÖHUK"un 50. vd maddelerine göre tenfizine karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
1- Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekilinin sair temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Dava, yabancı mahkeme ilamının tenfizi istemine ilişkindir.
Tenfiz kararları, niteliği gereği tesbit kararı mahiyetinde olup, Dairemiz yerleşik uygulamasına göre maktu karar ve ilam harcına hükmedilmesi gerekirken yazılı şekilde nisbi karar ve ilam harcına hükmedilmesi doğru değil ve bu husus bozmayı gerektirmekte ise de bu konudaki yanlışlığın yeniden yargılamayı gerektirmemesi nedeniyle 6100 sayılı HMK"nın Geçici 3/2 maddesi delaletiyle 1086 sayılı HUMK 438/7 maddesi gereğince kararın düzeltilerek onanması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) no"lu bentte açıklanan nedenle davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, (2) no"lu bentte açıklanan nedenle davalı vekilinin temyiz isteminin kabulü ile 04/09/2015 günlü hüküm fıkrasının 2 no"lu bendinin hükümden çıkarılarak yerine "Alınması gerekli 29,20 TL maktu karar ve ilam harcından peşin alınan 27,70 TL"nin mahsubu ile bakiye 2,50 TL harcın davalıdan tahsiline" ibaresinin eklenmesi suretiyle kararın DÜZELTİLEREK ONANMASINA, temyiz peşin harcın isteği halinde davalıya iadesine, 05/12/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.