Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2015/11482 Esas 2015/16447 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : İŞ MAHKEMESİ
DAVA : Davacı, fazla mesai ücreti ve prim alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı isteminin özeti:
Davacı vekili, bir kısım işçilik alacaklarının ödenmediğini ileri sürerek fazla mesai ücreti ve prim alacaklarını istemiştir.
B)Davalı cevabının özeti:
Davalı vekili, iddia ve taleplerin yersiz olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
C)Yerel Mahkeme kararının özeti:
Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna göre, Dairemizin 2012/13379 Esas sayılı bozma ilâmına uyulduğu belirtilerek ve sübut bulduğu gerekçesi ile davanın kabulüne karar verilmiştir.
D)Temyiz:
Karar süresi içinde davacı vekili ve davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
E)Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davacının tüm, davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Somut olayda, Dairemizin 2012/13379 Esas sayılı bozma ilâmı ile satış temsilcisi olan davacının fazla mesai ücretinin hesaplanmasında, aldığı primlerin yaptığı fazla çalışmayı karşılayıp karşılamadığının değerlendirilmesi için ilk derece Mahkemesi’nin kararı bozulmuştur.
Bozma ilâmına ilk derece Mahkemesi tarafından uyularak yeniden bilirkişi raporu alınmış ise de, davacının fazla mesai ücreti hesaplanıp, takdiri indirim yapıldıktan sonra indirimli bu fazla mesai ücretinden davacının aldığı primlerin düşülmesi, kalan fazla mesai ücreti olur ise bu bakiye miktarın hüküm altına alınması gerektiğinin düşünülmemesi hatalıdır.

3-Her eda hükmü aynı zamanda bir tespit hükmü de içermelidir. Bu nedenle, davacının neticeten hak kazandığı toplam fazla mesai ücreti miktarının karar yerinde açıkça belirtilmemesi de hatalıdır.
F)Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 05/05/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.