Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/25542 Esas 2017/270 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/25542
Karar No: 2017/270
Karar Tarihi: 11.01.2017

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/25542 Esas 2017/270 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme kararı, bir hırsızlık suçuyla ilgili verilen mahkumiyet hükmünün temyiz edilmesi üzerine görüşülmüştür. Dosya ve duruşma tutanakları incelenerek, suçun sanık tarafından işlendiğine ve nitelendirmenin usul ve yasaya uygun olduğuna karar verilmiştir. Ancak, kararın verilmesinden sonra yürürlüğe giren Ceza Muhakemesi Kanunu'na eklenen ve hırsızlık suçunu uzlaşma kapsamına alan kanun maddesi nedeniyle, sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir. Ayrıca, iddianamede uygulanması istenen TCK maddeinin savunma hakkını kısıtladığı ve Anayasa Mahkemesi tarafından iptal edilen hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesi gerektiği ifade edilmiştir. Bu nedenlerle, hüküm bozulmuştur.
Kanun Maddeleri:
- 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendine eklenen alt bendler,
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 141. maddesi,
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 7/2. maddesi,
- 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 35. maddesi ile değişik CMK'nın 254. maddesi,
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun

17. Ceza Dairesi 2015/25542 E. , 2017/270 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşıldığından, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Hükümden sonra 02/12/2016 tarihinde 29906 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanun"u ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun"un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendine eklenen alt bendler arasında yer alan ve 5237 sayılı TCK"nın 141. maddesinde tanımı yapılan hırsızlık suçunun da uzlaşma kapsamına alındığının anlaşılması karşısında; 5237 sayılı TCK"nın 7/2. maddesi uyarınca, “Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur.” hükmü de gözetilerek 6763 sayılı Kanun"un 35. maddesi ile değişik CMK"nın 254. maddesi uyarınca aynı Kanun"un 253. maddesinde belirtilen esas ve usullere göre uzlaştırma işlemleri yerine getirildikten sonra, sonucuna göre sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Kabule göre de;
2-Sanık hakkında iddianamede 5237 sayılı TCK"nın 145. maddesinin uygulanması istendiği halde, 5271 sayılı CMK"nın 226. maddesi uyarınca ek savunma hakkı verilmeden anılan madde uygulanmayarak savunma hakkının kısıtlanması,
3-T.C. Anayasa Mahkemesi"nin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafiinin temyiz nedenleri yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 11.01.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.