Cinsel taciz - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2015/1783 Esas 2015/6459 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/1783
Karar No: 2015/6459
Karar Tarihi: 14.05.2015

Cinsel taciz - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2015/1783 Esas 2015/6459 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, suçlu olarak görülen kişinin cinsel taciz suçundan mahkum edilmesi ve 1.500,00 TL adli para cezası verilmesine karar verdi. Ancak, hüküm tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı kanunun 26. maddesiyle 5320 sayılı kanuna eklenen geçici 2. madde ile hapis cezasından çevrilenler hariç sonuç olarak hükmedilen 3.000,00 TL’ye kadar (3.000,00 TL dahil) para cezalarının kesin nitelikte olduğunu belirtti. Bu nedenle, atılı suçtan verilen adli para cezasının miktarı itibariyle kesin olması nedeniyle temyizinin mümkün bulunmadığına karar verildi. Kanun maddeleri: 6217 sayılı kanunun 26. maddesi, 5320 sayılı kanuna eklenen geçici 2. madde, 1412 sayılı CMUK'un 305/1. maddesi.

14. Ceza Dairesi 2015/1783 E. , 2015/6459 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Cinsel taciz
HÜKÜM : Mahkûmiyet, temyiz isteminin reddi

İlk derece mahkemesince temyiz isteminin reddine dair verilen Ek Karar temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun Dairemizce de benimsenen 21.06.2005 gün ve 61/82 sayılı Kararında vurgulandığı üzere, hükmün temyiz edilebilir olup olmadığını belirleme bakımından hüküm tarihindeki kanuni düzenlemenin dikkate alınması gerektiği, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanunun 26. maddesiyle 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 2. madde ile hapis cezasından çevrilenler hariç sonuç olarak hükmedilen 3.000,00 TL’ye kadar (3.000,00 TL dahil) para cezaları kesin nitelikte olup, atılı suçtan verilen 1.500.00 TL adli para cezasının miktarı itibariyle 1412 sayılı CMUK"nın 305/1. maddesi gereğince kesin olması nedeniyle temyizinin mümkün bulunmadığı anlaşılmakla, mahkemece gerekçesi gösterilmek suretiyle verilen temyiz talebinin reddine dair ek karar usul ve kanuna uygun olduğundan, sanık müdafiin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle Ek kararın ONANMASINA, 14.05.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.