Yargıtay 14. Hukuk Dairesi 2014/12475 Esas 2015/2970 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi

Davacı vekili tarafından, davalılar aleyhine 10.10.2013 gününde verilen dilekçe ile ortaklığın giderilmesi istenmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın kabulüne dair verilen 22.05.2014 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davalılar tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:

_ K A R A R _

Dava, ortaklığın giderilmesi isteğine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Hükmü, davalılar temyiz etmiştir.
Dosya içerisindeki tapu kayıtlarına ve 30.04.2014 tarihli bilirkişi raporuna göre dava konusu 142 parsel sayılı taşınmaz üzerinde zemin katta (1) ve (2) bağımsız bölüm numaralı dükkanların mevcut olduğu anlaşılmaktadır. Mahkemece bunlardan zemin kat (1) numaralı bağımsız bölümdeki ortaklığın satış yoluyla giderilmesine karar verilmiş ise de davalılar temyiz dilekçelerinde ortaklığın giderilmesine karar verilen bağımsız bölümün daha önce fiilen bölünerek iki ayrı işyeri halinde kullanıldığını ileri sürerek fiilen taksim edildiğini savunmuşlardır.
Mahkemece ortaklığın giderilmesi istenilen (1) numaralı bağımsız bölümün hangisi olduğu, ikiye bölünüp ayrı ayrı iki işyeri olarak kullanılıp kullanılmadığı kesin olarak belirlendikten sonra karar verilmesi gerekirken davalıların temyizinde ileri sürülen bu husus açıklığa kavuşturulmadan eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalılar vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin harcın istek halinde yatıranlara iadesine, 18.03.2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.