Kasten öldürme - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2013/5773 Esas 2014/1946 Karar Sayılı İlamı

1. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/5773
Karar No: 2014/1946
Karar Tarihi: 26.03.2014

Kasten öldürme - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2013/5773 Esas 2014/1946 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Gaziantep 1. Ağır Ceza Mahkemesi tarafından 2012 yılında verilen kararda, sanık Ahmet'in kasten öldürme suçunu işlediği ve suçun sübut olduğu kabul edildi. Mahkeme, savunmasının inandırıcı olmadığını ve delillerin de suçluğunu kanıtladığını belirtti. Ancak Adana Ruh ve Sinir Hastalıkları Hastanesi tarafından verilen rapora göre, sanığın davranışlarını yönlendirme yeteneğinin azaldığı, bu nedenle TCK'nın 32/2. maddesinden yararlanması gerektiği ifade edildi. Mahkeme, Adli Tıp Kurumu raporlarında çelişki olduğunu belirterek sanığın Adli Tıp Genel Kurulu'nda muayene edilmesi gerektiğini ve bu rapora göre hüküm kurulması gerektiğini vurguladı. Son olarak, mahkeme kararı bozuldu ve sanığın hukuki durumunun Adli Tıp Genel Kurulu raporu sonrası değerlendirilmesi gerektiği belirtildi. Kanun maddeleri ise TCK'nın 25 ve 28. maddeleri ile 32/2. maddesi olarak belirtiliyor.

1. Ceza Dairesi 2013/5773 E. , 2014/1946 K.

"İçtihat Metni"

Tebliğname No: 1 - 2013/58066
MAHKEMESİ : Gaziantep 1. Ağır Ceza Mahkemesi
TARİHİ VE NO: 27/11/2012, 2010/508 (E) ve 2012/528 (K)
SUÇ : Kasten öldürme

TÜRK MİLLETİ ADINA

Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık Ahmet"in öldürme suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, takdire ilişen cezayı azaltıcı sebebin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde bozma nedeni dışında isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin TCK.nun 25 ve 28. maddelerinin uygulanması gerektiğine yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine;
Ancak;
Adana Ruh ve Sinir Hastalıkları Hastanesinin 08.04.2011 tarih ve 10007313 sayılı raporunda sanığın işlediği fiile ilgili olarak davranışlarını yönlendirme yeteneğinin azalmış olup, TCK.nun 32/2. maddesinden yararlanmasının uygun olacağının belirtildiği, Adli Tıp Kurumu Gözlem İhtisas Dairesinin 16/09/2011 tarih ve 746 sayılı sayılı raporunda ceza ehliyetini etkileyecek veya ortadan kaldıracak mahiyet ve derecede akıl hastalığı veya akıl zayıflığının tespit edilmediğinin bildirildiği, Adli Tıp Kurumu 4. İhtisas Kurulunun 24.03.2010 tarih ve 1021 sayılı raporunda ise sanığın suç tarihinde kasten öldürme suçuna karşı ceza ehliyetinin tam olduğunun belirtildiği ve böylece raporlar arasında çelişki bulunduğu anlaşıldığı halde, sanığın Adli Tıp Genel Kurulunda muayenesi yapıldıktan sonra aldırılacak rapora göre hukuki durumunun değerlendirilmesi gerektiği gözetilmeksizin, eksik inceleme ile hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, resen de temyize tabi bulunan hükmün bu nedenle tebliğnamedeki düşünce gibi (BOZULMASINA), 26/03/2014 gününde oybirliği ile karar verildi.