Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığının ihlali - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/8645 Esas 2020/256 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanık ... hakkında hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçlarından verilen hükümler temyiz edilmekle, başvuruların süresi ve kararların niteliği ile suçların tarihine göre dosya görüşüldü:
1)Sanık ...’un suçlamaları kabul etmemesi, sanık ...’ın arkadaşı ... isimli kişi ile kavga etmiş olması nedeniyle kendi ismini verdiğini beyan etmesi karşısında; sanık ...’ın beyanları dışında sanık ...’un mahkumiyetine yeterli delil elde edilmediğinden sanık ...’un savunmasında adı geçen ... isimli kişi tespit edilerek beyanı alınmadan eksik kovuşturma ile karar verilmesi,
2) Katılana ait iş yerinde tasnife elverişli parmak izleri tespit edilmesine rağmen bu izlerle sanığın parmak izleri karşılaştırılıp sonucuna göre sanığın hukuki durumlarının değerlendirilmesi gerekirken eksik kovuşturma ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
3)Sanık ...’un suçlamayı kabul etmemesi karşısında, olay yerini gösteren kamera kaydı incelenerek suça iştirak eden kişilerin içinde sanık ...’un bulunup bulunmadığı bilirkişi raporu ile tespit edilmesi gerektiği gözetilmeden eksik kovuşturma ile atılı suçlardan mahkumiyet kararı verilmesi,
4) Eylemin gerçekleştiği iş yerinde güvenlik görevlisi olarak çalışan ve soruşturma aşamasında tanık olarak dinlenen ve sanıklardan birini kaçarken düşürdüğünü söyleyen ...’in öncelikle mümkün ise sanık ... ile aynı duruşmada hazır bulunmaları sağlanarak teşhis yaptırılması, yüzleştirme imkanının bulunmaması halinde ise sanık ...’ın teşhise elverişli fotoğrafları temin edilip tanığa gösterilerek, olay yerinde gördüğü şahıslardan birinin sanık olup olmadığının sorularak, sonucuna göre sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini gerekirken eksik kovuşturma ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
5)Anayasa Mahkemesinin hükümden sonra 24/11/2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan 08/10/2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/85 sayılı kararı ile TCK"nun 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararlarının da kapsam ve içerik itibarıyla değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
6)5271 sayılı CMK"nun 324. maddesinin 2. ve 3. fıkralarında yargılama giderlerinin neleri kapsayacağının, kimin tarafından belirleneceğinin, kime ve nasıl yükletileceğinin düzenlendiği, buna göre iştirak halinde işlene suçlarda, her bir sanığa sebebiyet verdiği yargılama giderlerinin ayrı ayrı, ortak yargılama giderlerinden ise paylarına düşen oranın belirlenerek karar verilmesi gerekirken yargılama giderlerinin sanıklardan eşit olarak tahsiline hükmedilmesi suretiyle 5271 sayılı CMK’nun 326/2. maddesine aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’un temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 08.01.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.