Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2006/7008 Esas 2007/3292 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Kuşadası İcra Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 08/02/2006
NUMARASI : 202-30
  
Yukarıda tarih ve numarası yazılı kararın temyizen tetkiki davacı(3.kişi) vekili tarafından istenmiş, mahkemece ilamında belirtildiği şekilde isteğin  konusu kalmayan davada karar vermeye yer olmadığına  karar verilmiştir. Temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.     
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici nedenlere göre davacı 3. kişinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine.
2-Uyuşmazlık 3.kişinin İcra İflas Kanunu"nun 96. ve devamı maddelerine dayalı istihkak davasına ilişkindir.
Davacı 3. kişi tarafından davalı alacaklı aleyhine açılan istihkak davası hakkında borcun ödenmesi nedeniyle konusu kalmadığından  karar verilmesine yer olmadığına ilişkin verilen hüküm doğrudur.
Davacı 3.kişi A.Ş."nin  Sermaye Piyasa Kanunu"na bağlı bir Anonim Şirket olduğu davacı ile borçlu arasında düzenlenen 22.07.2003 tarihli kira sözleşmesi ile davacıya ait Kuştur Tatil Köyünün Makina Teçhizat ve ekipmanları ile birlikte A. Otelcilik Tarım İnşaat ve Ticaret A.Ş."ye kiralandığı, kira sözleşmesinin davacı tarafından Sermaye Piyasası Kuruluna gönderildiği,  24.07.2003 tarihinde kurul kayıtlarına girdiği adı geçen kurulun 24.02.2006 tarihli yazısı  ile açıkça ortadadır.
Dava konusu haciz 12.07.2005 tarihinde yapılmıştır. Davacı tarafından sunulan kira sözleşmesinin tarihi ve  Sermaye Piyasası Kurulu kayıtlarına girdiği tarih gözetildiğinde kira sözleşmesinin 01.01.2004-15.11.2007 tarihlerini kapsadığı açıktır.
Bu durumda mahkemece  sözleşme ekindeki fatura ve diğer belgelere göre haczedilen ve dava konusu edilen B. 51 Ekran TV."leri içerip içermediğinin uzman bilirkişi ile mahallinde keşif  yapılarak alınacak raporla saptanması, davacı belgelerin hacizli mallara uygunluğu saptandığı takdirde davacı 3. kişinin haklı olduğu  sonucuna varılarak yargılama giderleri bu arada avukatlık ücretinin davalıya yükletilmesi aksi halde şimdi olduğu gibi  yargılama giderlerinin davacı üzerinde bırakılarak davacının avukatlık ücreti ile sorumlu tutulması gerekir.
Kabule görede; karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinin 6. maddesi uyarınca dava delillerin toplanmasına ilişkin ara kararın yerine getirilmesinden önce borcun ödenmesi dolayısıyla konusuz kaldığından avukatlık ücretinin 1/2 oranında hükmedilmesi gerektiğinin mahkemece gözetilmemeside hatalı olmuştur.
O halde, davacı 3.kişinin bu yönleri amaçlayan  temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davacı(3.kişi)ya iadesine, 06.03.2007  gününde oybirliğiyle karar verildi.