MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi )
SUÇ : Cinsel taciz, kişilerin huzur ve sükununu bozma
HÜKÜM : Mahkûmiyet

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelendi;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun Dairemizce de benimsenen 21.06.2005 gün ve 61/82 sayılı Kararında vurgulandığı üzere, hükmün temyiz edilebilir olup olmadığını belirleme bakımından hüküm tarihindeki kanuni düzenlemenin dikkate alınması gerektiği, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanunun 26. maddesiyle 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 2. madde ile hapis cezasından çevrilenler hariç sonuç olarak hükmedilen 3000 TL’ye kadar (dahil) para cezaları kesin nitelikte olup, cinsel taciz suçundan verilen cezanın miktarı itibariyle 1412 sayılı CMUK"nın 305/1. maddesi gereğince kesin olan hükmün temyizi mümkün bulunmadığından, sanığın anılan hükme yönelik temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunu 8/1. maddesi gözetilerek CMUK"nın 317. maddesi uyarınca reddiyle, incelemenin kişilerin huzur ve sükununu bozma suçundan kurulan hükümle sınırlı olarak yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Müşteki anlatımları, mesaj tespit tutanağı ve tüm dosya kapsamına göre sanığın eyleminin kül halinde cinsel taciz suçunu oluşturduğu ve bu suçtan da sanığın cezalandırıldığı gözetilerek kişilerin huzur ve sükununu bozma suçundan karar verilmesine yer olmadığına dair hüküm kurulması yerine yazılı şekilde atılı suçtan mahkûmiyetine hükmedilmesi,
Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 14.05.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.