Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2016/12308 Esas 2016/9290 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ


Taraflar arasında görülen davada ... 17. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 02/02/2016 tarih ve 2014/996-2016/25 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili; müvekkili şirketin fabrikasında işlemek amacıyla ... Halk Cumhuriyeti"nden işlenmemiş iplik ithal etmek istediğini, iplik emtiasının deniz yoluyla taşınmak üzere davalıya bağlı gemiye 26.10.2013 tarihinde yüklendiğini, davalının İstanbul"da yerleşik acenteliği tarafından müvekkiline yapılan varış ihbarı üzerine talep edilen masraf ve demuraj bedellerinin 09.01.2014 tarihinde davalıya ödendiğini, ancak yasal işlemlerden sonra yapılan muayenede konteynerin içinde sadece 2 palet iplik olduğunun tespit edildiğini, tam olarak teslim alınan dava konusu emtianın eksiksiz olarak teslim edilemediğini, müvekkilinin 42.393,60 USD zararının olduğunu ileri sürerek 42.393,60 USD’nin temerrüt tarihinden itibaren işleyecek en yüksek faiziyle birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmişlerdir.
Davalı vekili; müvekkili şirketin acentesi olduğu ... S.A. tarafından düzenlenen konşimento gereğince yetkili mahkemenin ...’da bulunan Yüksek Mahkeme olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre; taraflar arasında yabancılık unsuru taşıyan borç ilişkisinin mevcut olduğu, ...’nın 47. maddesi gereğince davada münhasır yetki ve kamu düzeninin söz konusu olmadığı, dava konusu taşımaya ilişkin konşimentonun 10. maddesinde yetki şartının bulunduğu, taşınan malları teslim alan gönderenin konşimentoda düzenlenen yetki şartı ile bağlı olacağı gerekçesiyle dava dilekçesinin yetkisizlik nedeniyle reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara kararın dayandığı deliller ile gerektirici sebeplere göre, davacı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, temyiz harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına mahal olmadığına, 05/12/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.