Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/24109 Esas 2017/231 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/24109
Karar No: 2017/231
Karar Tarihi: 11.01.2017

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/24109 Esas 2017/231 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme kararı, bir hırsızlık suçu davasına ilişkindir ve yerel mahkeme tarafından sanık hakkında mahkumiyet kararı verilmiştir. Karar, temyiz edilmiş ve Yargıtay 17. Ceza Dairesi tarafından incelenerek, suçun sanık tarafından işlendiğinin kabul edildiği belirtilmiştir. Ancak, bazı nedenlerden dolayı karar bozulmuştur.
İlk olarak, hırsızlık suçunun 6373 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun bazı maddelerinde yapılan değişikliklerle uzlaşma kapsamına alındığı vurgulanmıştır. Bu nedenle, uzlaştırma işlemlerinin yapıldıktan sonra sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir.
İkinci bir neden ise, sanığın mükerrir olduğunun belirtilmesine rağmen, birden fazla mahkumiyet hükmü bulunan bir ilamda tekerrür hükümlerinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesidir.
Üçüncü olarak, hak yoksunluklarına ilişkin koşulların belirtilen tarihe kadar veya hapis cezasının tamamlanıncaya kadar geçerli olacağı kuralına uyulmadığı belirtilmiştir.
Son olarak, Anayasa Mahkemesi'nin bazı hükümleri iptal ettiği TCK'nın 53. maddesi de göz önünde bulundurulması gerektiği belirtilmiştir.
Kararda geçen kanun maddeleri:
- 6373 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu

17. Ceza Dairesi 2015/24109 E. , 2017/231 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-6373 sayılı Ceza Muhakemesi Kanun"u ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun"un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesinin 1. fıkrasının b bendine eklenen alt bendler arasında yer alan ve 5237 sayılı TCK"nın 141. maddesinde tanımı yapılan hırsızlık suçunun da uzlaşma kapsamına alındığını anlaşılması karşısında; 5237 sayılı TCK"nın 7/2. maddesi uyarınca, "Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğü giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur." hükmü de gözetilerek 6373 sayılı Kanun"un 35. maddesi ile değişik CMK"nın 254. maddesi uyarınca aynı Kanun"un 253. maddesinde belirtilen esas ve usullere göre uzlaştırma işlemleri yerine getirildikten sonra, sonucuna göre sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
2-Konya 5. Asliye Ceza Mahkemesinin 2012/1105 Esas, 2013/613 Karar sayılı ilamından dolayı sanığın mükerrir olduğu belirtilmiş ise de, anılan ilamda hırsızlık ve mala zarar verme suçları kapsamında birden fazla mahkumiyet hükmü bulunduğundan, 5275 sayılı Kanun"un 108/2.maddesi uyarınca en ağır cezayı içeren tek bir mahkumiyet hükmünden dolayı sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
3-5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin 1. fıkrasının (c) bendinde yer alan hak yoksunluklarının kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri yönünden koşullu salıverme tarihine kadar, diğer kişilere karşı belirtilen yetkiler yönünden ise mahkum olunan hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar geçerli olacağı gözetilmeden, anılan hakların yönelik olduğu kişiler bakımından bir ayrım yapılmadan, sanığın; aynı Kanun"un 53/1-c. maddesinde yazılı haklardan koşullu salıverme tarihine kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi,
4-5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin 24.11.2015 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanan Anayasa Mahkemesi"nin 08.11.2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı kararı ile kısmen iptal edilmiş olduğunun gözetilmesi zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."nın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 11.01.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.