Yargıtay 18. Hukuk Dairesi 2013/16944 Esas 2014/5056 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : İstanbul Anadolu 12. Sulh Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 20/03/2013
NUMARASI : 2010/319-2013/382

Dava dilekçesinde, davalının kullanımında bulunan 2 aracından bir tanesinin site içine park edilmesinin yasaklanması istenilmiştir. Mahkemece davanın usulden reddine karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.

Y A R G I T A Y K A R A R I

Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Davacı vekili dilekçesinde; davalıya ait iki adet araç bulunduğunu ve site otoparkının yetersiz olduğunu, 17.01.2010 tarihli kat malikleri kurul toplantısında site sakinlerinin sadece bir tane araçlarını site otoparkına park edebileceklerinin kabul edildiğini, ancak davalının bu karara uymaması sebebiyle, davalıya ait araçlardan bir tanesinin site otoparkını kullanmasının yasaklanarak, ortak kullanım alanlarına yapılan haksız müdahalenin önlenmesini istemiş, mahkemece kat malikleri kurulunca alınmış olan 17.01.2010 tarihli karara binaen öncelikle davalıya ait ikinci aracın çekilmesi gerekirken, araç çekilmeden doğrudan yasal yollara başvurulması sebebiyle davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosya içindeki bilgi ve belgelerle, tapu kayıtlarının incelenmesinde; dava birden fazla parsel üzerinde kurulu olup, Kat Mülkiyeti Yasası"nda değişiklik yapılmasına ilişkin 5711 Sayılı Kanunun 22. maddesi ile Kat Mülkiyeti Yasası"nın 66 ve devamı maddelerinde düzenlenen Toplu Yapılara İlişkin Özel Hükümler uyarınca henüz toplu yapı yönetimine geçilmemiş olan sitede otoparkın kullanımına ilişkin alınan kat malikleri kurulu kararına aykırılık nedeniyle müdahalenin önlenmesi istemine ilişkin olup , kat mülkiyeti yasası hükümlerinden kaynaklanmamaktadır. Bu nedenle uyuşmazlıkta kat mülkiyeti kanununun hükümlerinin değil, genel hükümlerin uygulanması gerekmektedir. Buna göre görev hususu da genel hükümler uyarınca belirlenmelidir.
Hukuki uyuşmazlıklarda asliye hukuk mahkemelerinin görevi asıl, sulh hukuk mahkemesinin görevi ise istisnadır. Özel bir kanun hükmü ile açıkça sulh hukuk mahkemesinde bakılacağı bildirilmeyen bütün dava ve işler asliye hukuk mahkemesinde görülür. Bu nedenle mahkemece, genel hükümlere göre asıl görevli mahkeme olan asliye hukuk mahkemesinde bakılmak üzere dava dilekçesinin görev yönünden reddine karar verilmesi gerekirken, esas hakkında hüküm kurulması doğru görülmemiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile şimdilik diğer yönleri incelenmeksizin hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 20.03.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.