Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2015/18526 Esas 2016/1755 Karar Sayılı İlamı

Tebliğname No : 2 - 2014/303780
MAHKEMESİ : Kandıra Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 20/03/2014
NUMARASI : 2013/393 (E) ve 2014/279 (K)
SUÇ : Hırsızlık

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Baraj inşaatı şantiye alanından gerçekleştirilen eylemin TCK"nın 142/1-e maddesine uyan suçu oluşturduğu gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması sonuca etkili görülmediğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 günlü, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayınlanan kısmi iptal kararı uyarınca, 5237 sayılı TCK"nın 53. madde 1. fıkra b. bendinde düzenlenen “seçme ve seçilme ehliyetinden ve diğer siyasi hakları kullanmaktan yoksun bırakılmasına” hükmünün iptal edilmesi nedeniyle uygulanamayacağının gözetilmesi zorunluluğu,
2-TCK"nın 58. maddesinin uygulamasına dayanak yapılan hükümlülüğüne konu hırsızlık suçunu işlediği tarihte onsekiz yaşını doldurmayan sanık T.. D.. hakkında, aynı Kanunun 58/5. maddesi gözetilmeyerek tekerrüre esas nitelikte olmayan hükümlülüğün tekerrüre esas alınması suretiyle yazılı şekilde karar verilmesi,
3-5275 sayılı Yasanın 108/2. maddesi uyarınca tekerrür nedeniyle koşullu salıverme süresine eklenecek miktarın, tekerrüre esas alınan cezanın en ağırından fazla olamayacağı gözetilmeyerek, sanık V.. O.."a ait en ağır cezayı içeren hükümlülüğü yerine 2 ilamın tekerrür uygulamasına esas alınması ve tekerrüre esas olduğu belirtilen Kandıra Asliye Ceza Mahkemesinin 08.02.2012 tarih ve 2012/4-45 Karar sayılı ilamının 05.02.2014 tarihinde, 28.03.2012 tarih ve 2012/128 Karar sayılı ilamın ise 12.02.2014 tarihinde kesinleştiğinin anlaşılması karşısında; TCK"nın 58/1. maddesi gözetilmeyerek tekerrüre esas nitelikte olmayan hükümlülüğün tekerrüre esas alınması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar V.. O.., T.. D.. ve E.. A.."ın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin açıklanan nedenle tebliğnameye kısmen uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla CMUK’un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından “TCK"nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün” çıkartılarak, yerine “Kasten işlemiş olduğu suç için hapis cezasıyla mahkûmiyetin yasal sonucu olarak sanığın, 5237 sayılı TCK’nın 53/1.maddesinin (a), (c), (d) ve (e) bentlerinde yazılı haklardan aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca cezanın infazı tamamlanıncaya kadar, kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkûm olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına” cümlesinin eklenmesi ve TCK’nın 58. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümler çıkarılmak suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 09.02.2016 tarihinde oybirliği ile karar verildi.