Tebliğname No: 1/B - 2012/60001
MAHKEMESİ : Eskişehir 2. Ağır Ceza Mahkemesi
TARİHİ ve NO : 22/11/2011, 2008/62 (E) ve 2011/248 (K)
SUÇ : Kasten yaralama

TÜRK MİLLETİ ADINA

1-Sanık Orhan’a iddianame ve duruşma gününün 19.06.2009 tarihinde, sanık Abdil"e ise iddianame ve duruşma gününün 07.05.2009 tarihinde tebliğ edildiği, sanık Orhan"ın tebliğ tarihinden sonra 09.02.2010 tarihli, sanık Abdil"in ise 25.05.2010 tarihli oturumda savunmalarını yaptıkları, sanıkların sorgularında yüklenen suçları anladıklarını ve savunma için süre istemediklerini belirtmeleri ayrıca iddianameye konu suçtan savunmalarını yapmaları karşısında, iddianamenin okunmaması nedeniyle bozma öneren tebliğnamedeki düşünce benimsenmemiştir.
2-a) Oluşa ve dosya içeriğine göre; olay tarihinde gece saat 23:45 sıralarında mağdur O.. T.."in yanında arkadaşı tanık Erkan ile birlikte sanık Orhan"ın işlettiği lokantaya gittiği, birlikte alkol aldıkları sırada tanık Erkan ile lokantada bulunan tanık Müslüm arasında tartışma çıktığı, tartışmanın kavgaya dönüşmesi üzerine tarafların lokanta dışına çıkarıldıkları, mağdura bu sırada sanık Orhan"ın kafa atmak suretiyle yanında çalışan akrabası diğer sanık Abdil’in ise demir çubuk ile vurmak suretiyle mağduru darp ettikleri, kaçan mağduru takip eden sanıkların tanık Gonca"nın beyanına göre mağduru birlikte darp etmeye devam ettikleri, ancak tanık Gonca"yı görmeleri üzerine mağduru bırakıp kaçtıkları olayda;
Sanıkların eylem üzerinde ortak hakimiyet kurarak mağduru birlikte darp ettiklerinin anlaşılması karşısında TCK.nun 37. maddesi yollaması ile kasten yaralama suçundan aynı maddeler gereğince cezalandırılmaları gerektiği gözetilmeden, sanık
Abdil hakkında TCK.nun 87. maddesi öngörülen artırım maddesinin uygulanmayarak eksik ceza tayini,
b) Adli sicil kaydına ve dosyaya gönderilen onaylı ilam örneğine göre; sanık Orhan"a Çifteler Asliye Ceza Mahkemesi’nin 31.05.2006 tarih ve 2005/19-2006/61 sayılı ilamı ile kasten yaralamadan verilen hapis cezasından çevrilme 1.800 TL adli para cezasının, 31.07.2006 tarihinde kesinleştiğinin anlaşılması karşısında, sanık Orhan hakkında TCK 58. madde hükmünün uygulanmaması.
Aleyhe temyiz istemi bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
3- Sanıklar Orhan ve Abdil hakkında mağdur O.. T..’i kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerinin incelemesinde;
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanıkların suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, takdire ilişen cezayı azaltıcı sebebin niteliği takdir kılınmış, savunmaları inandırıcı gerekçeler ile reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde eleştiri ve bozma nedenleri dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık Orhan müdafiinin sübuta, sanık Abdil müdafiinin sübuta, temel cezanın altı sınırdan tayini gerektiğine yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
A) Mağdur O.. T.. hakkında Eskişehir Devlet Hastanesi tarafından düzenlenen 18.01.2008 tarih ve 4085358 sayılı kati raporda, mevcut yaralanmaların hayati tehlikeye sebebiyet vermediğinin, basit bir tıbbi müdahale ile giderilemeyeceğinin ve yüzde sabit iz bırakmadığının belirtildiği, Eskişehir Adli Tıp Kurumu Şube Müdürlüğü tarafından düzenlenen 21.10.2008 tarih ve 8234 sayılı raporda ise mevcut yaralanmaların mağduru hayati tehlikeye soktuğunun, basit bir tıbbi müdahale ile giderilemeyeceğinin ve mevcut kırıkların hayati fonksiyonlara etkisinin 4. derecede olduğunun belirtildiği, Adli Tıp Kurumu 2. İhtisas Kurulu’nun 15.09.2010 tarih ve 5354 sayılı raporu ile önceki raporlar arasındaki çelişkilerin giderilerek, mevcut yaralanmaların hayati tehlikeye neden olmadığı, basit bir tıbbi müdahale ile giderilemeyeceği, kırıkların hayati fonksiyonlara etkisinin 4. derecede olduğunun belirtildiği, yüzde sabit iz ve organlardan birinin işlevinin sürekli zayıflaması ya da yitirilmesi hususunda görüş bildirilmesi için mağdurun muayene edilmek üzere kurula sevkinin istendiği, ancak Eskişehir Adli Tıp Kurumu Şube Müdürlüğünden alınan 08.02.2011 tarih ve 757 sayılı mevcut yaralanmaların mağdurun yüzünde sabit iz niteliğinde olduğu yönündeki rapora dayanılarak hüküm kurulmuş ise de; yaralanmanın yüzde sabit iz niteliğinde olup olmadığı konusunda Eskişehir Devlet Hastanesinin 18.01.2008 tarihli raporu ile Eskişehir Adli Tıp Kurumu Şube Müdürlüğü raporları arasında çelişki bulunduğunun anlaşılması karşısında, raporlar arasındaki açık çelişkinin giderilmesi için, doktor raporları, tüm hasta evrakları, film ve grafilerin mağdur ile birlikte, Adli Tıp Kurumu’na gönderilerek, mevcut yaralanmanın yüzde sabit iz niteliğinde olup olmadığı hususunda tereddüde yer vermeyecek açıklıkta rapor alınması ve sonuca göre sanıklar hakkında uygulama yapılması gerektiği gözetilmeden, eksik soruşturma ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
B) T.C. Anayasası"nın 90.maddesi son fıkrası ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin 6/3-c maddesi karşısında, 5271 sayılı CMK’nun 150, 234 ve 239. maddeleri ile 5320 sayılı Yasanın 13. maddesine dayanılarak hazırlanan Ceza Muhakemesi Kanunu Gereğince Müdafii ve Vekillerin Görevlendirilmeleri ile Yapılacak Ödemelerin Usul ve Esaslarına İlişkin Yönetmeliğin 8. Maddesi gereğince, sanık için baro tarafından görevlendirilen zorunlu müdafii ücretlerinin sanıklardan alınmasına hükmedilemeyeceği, bu ücretlerin Adalet Bakanlığı bütçesinde bu amaçla ayrılan ödenekten karşılanacağı gözetilmeksizin, yazılı şekilde zorunlu müdafii ücretlerinin sanıklardan tahsiline karar verilmesi,
C) Kabule göre de;
Mağdur O.. T.."in iki taraflı parçalı maksiller kemik ve nazal kemik kırıkları nedeniyle hayati tehlike geçirmeksizin, basit bir tıbbi müdahale ile giderilemeyecek, kırıkların hayati fonksiyonlara etkisi 4. derecede olacak ve yüzde sabit ize neden olacak şekilde yaralanması karşısında, 5237 sayılı TCK.nun 44. maddesi gereğince aynı eylem nedeniyle oluşan birden fazla neticesi sebebiyle ağırlaşan yaralamada, sanığın en ağır netice doğuran artırım nedeninden sorumlu tutulması gerektiği, bu nedenle sanık Orhan hakkında 87/1. maddenin (c) bendinin uygulanması halinde ayrıca 87/3. madde nedeniyle artırım yapılamayacağının gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş olup, sanıklar müdafiilerinin temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin kısmen değişik gerekçeyle tebliğnamedeki düşünce gibi CMUK.nun 321. maddesi gereğince (BOZULMASINA), 24.03.2014 gününde oybirliği ile karar verildi.