18. Hukuk Dairesi Esas No: 2014/418 Karar No: 2014/5040 Karar Tarihi: 18.03.2014
Yargıtay 18. Hukuk Dairesi 2014/418 Esas 2014/5040 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Manisa 2. Asliye Hukuk Mahkemesi'nde açılan bir davada, kamulaştırma bedelinin tespiti ve taşınmaz malın idare adına tescili istenilmiş. Mahkeme, davayı kabul etmiş ancak temyiz edilmiş. Yargıtay, bilirkişi raporu yetersiz olduğu için hüküm kurulamayacağına karar vermiş. Ayrıca, kullanılan emsal örneği uygun olmadığı ve taşınmazın tapu kaydındaki şerhin göz önünde bulundurulması gerektiği belirtilmiş. Kamulaştırma Yasası'nın 11. maddesinin birinci fıkrasının (g) bendi açıklandıktan sonra, özel amaçlı olmayan taşınmaz satışlarından emsal seçilmesi gerektiği vurgulanmıştır. Kanun maddesi, arsalarda kamulaştırma gününden önceki özel amacı olmayan emsal satışlara göre değer tespiti gerekir dediği yazılmıştır.
18. Hukuk Dairesi 2014/418 E. , 2014/5040 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : Manisa 2. Asliye Hukuk Mahkemesi TARİHİ : 25/10/2013 NUMARASI : 2012/280-2013/362
Dava dilekçesinde, Kamulaştırma Yasasının 4650 Sayılı Yasayla değişik hükümleri uyarınca, kamulaştırma bedelinin tespiti ve taşınmaz malın idare adına tescili istenilmiştir. Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Y A R G I T A Y K A R A R I
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü: Mahkemece yapılan araştırma ve inceleme ile alınan bilirkişi raporu hüküm kurmaya yeterli değildir. Şöyle ki; 1-2942 sayılı Kamulaştırma Yasası"nın 4650 sayılı Yasayla değişik 11. maddesinin birinci fıkrasının (g) bendi gereğince arsalarda kamulaştırma gününden önceki özel amacı olmayan emsal satışlara göre değer tespiti gerekir. Dairemizce incelenip daha önce karara bağlanan Manisa 1. Asliye Hukuk Mahkemesi"nin 2012/172 Esas-2013/69 Karar, Dairenin 2013/14506 Esas-2013/13220 Karar sayılı dosyası içerisinde yer alan belgelerin ve özellikle satış akit tablosunun incelenmesinden, hükme esas alınan bilirkişi kurulu raporunda somut emsal olarak incelenen Ş.. Mahallesi 2.. ada 5 parsel sayılı taşınmazın 27.12.2011 tarihli satışının serbest satış olmadığı, bir limited şirketin diğer bir limited şirkete satışı olup, bu satışın tarafları ve taşınmazların nitelikleri dikkate alındığında ticari amaçlı bir satış olduğu ve taşınmazın gerçek değerini yansıtmadığı izlenimini uyandırmaktadır. Bu sebeple bilirkişi kurulunun emsal seçimini isabetli yaptıklarından sözedilemez. Emsalin özel amaçlı olmayan, özel nitelikleri bulunmayan taşınmaz satışlarından seçilmesi gerekir. Bu hususlar dikkate alınmadan düzenlenen bilirkişi kurulu raporuna göre hüküm kurulması, 2-Dava konusu taşınmazın tapu kaydında "Manisa Ulu Cami ve Niobe Çevresindeki Tescilli İzmir II Numaralı Kültür ve Tabiat Anıtsal Yapıların Koruma Alanında Bulunmaktadır" şeklinde tapu kaydında mevcut şerhin, taşınmazın değerinde oluşturması kaçınılmaz olan değer kaybı ile ilgili olarak, inşaat yoğunluğu, proje çeşitliliği, kat sayısı vs. gibi hususlarda anıtsal yapı koruma alanı dışında kalan komşu parseller ile dava konusu taşınmaz arasında değer kaybı yönünde olumsuz bir durum meydana getirip getirmediği belediye imar müdürlüğü ve koruma kurulundan sorularak yazı cevaplarını karşılar ek rapor alınarak sonucuna göre hüküm kurulması gerektiğinin düşünülmemiş olması, Doğru görülmemiştir. Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 18.03.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.